STELLE CANONIZADO
The weather here in Moscow is nice. Sana noon ko pa naisipang pumunta dito at nang enjoy ko na noon pa lang. Madaming magandang places just like Philippines, Korea, Japan or America that I have been before but Russia is quite unique.
Yes, I flew all the way here in Moscow, Russia after 3 months. Pitong buwan na din akong nandito at ang masasabi ko, my stay here is peaceful.
"C'mon, we'll go to the place I have been wanting to visit again ever since I discovered it. I'm sure you'll like it." Hila sakin ni Gabby papunta sa isang Taxi.
Si Gabby ang nakasama ko dito sa anim na buwan. He is the one who guided me here in Moscow. He said na nakapunta at nakapagstay na sila nang pamilya niya dito kaya familiar na siya sa place at hindi kami mawawala. Ofcourse I trusted him, and trusting him isn't bad at all.
Halos mag si-siyam na buwan na din ang nakalipas simula nang tapusin ko ang lahat samin ni Sandro. Wala nakong balita sa kanya o sa pamilya ko sa Pilipinas ever since umalis ako ng bansa.
If I didn't ended things with him, siguro nagcecelebrate kami ng 15th monthsarry. Yes. It was already 1 year and three months nung naging kami ni Sandro. Bilang na bilang ko pa.
I deactivated my accounts and didn't bother to contact anyone in the Philippines. Wala din namang binabanggit sakin si Gabby dahil alam niyang gusto ko ng peace of mind.
Hindi nagtagal ay tumigil na ang taxi-ng sinasakyan namin. Gabby handed out the money to the driver immediately and said keep the change before going out first.
Pagkalabas ay mas napagmasdan ko nang mabuti ang paligid. Its like we are on a cliff. Pero marami din ang turista hindi lang kami.
"We came here on January last 2020 so it's winter. Snowy ang paligid noon kaya iba ang itsura sa ngayon. " sabi niya sabay labas ng phone. He showed me a picture where he is standing at the same spot here in Təberka or what to call that.
Inilibot ko naman ang paningin ko sa paligid. Everything is green because it's summer at the moment here in Russia. Kung pagkukumparahin, mas maganda ang place na ito pag summer kaysa winter.
"It's more beautiful on summer rather than winter," sabi ko. Tumango naman siya
Sa ilang buwan naming pananatili dito, marami akong napagtanto. Simula noong hinayaan ako ni Dad na magdesisyon para sa kinabukasan ko, marami ang napagdaanan ko.
Hindi ko masasabing maganda, hindi ko rin masasabing pangit. Parehas lang naman na naging part ko iyon kaya dapat ay magpasalamat ako. Ang tanging kailangan ko lang gawin is for me to be better than what I have decided yesterday.
Simula nang maging kami ni Sandro ay meron akong mga bagay na hindi ko na napagtuunan nang pansin, isa na don ang sarili ko. I let him conquer over my system kaya inisip kong baka as the time goes by, mas magiging matatag at mas makikilala namin ang isa't isa.
Nagkamali ako. Dapat ay mas binigyan ko nang oras ang parehas, ang sarili ko at ang relasyon namin. Hindi na siguro kami aabot sa ganto. Pero ayos na din ito, dahil higit sa lahat, wala din akong alam kay Sandro.
Hindi ko masasabing nakapagmove one nako. Dahil hindi naman madali. Naging parte rin siya ng buhay ko na nakasanayan ko na pero kailangan kong magpakatatag para sa haharapin kong bukas.
YOU ARE READING
FORBIDDEN LIFE CHOICES : SANDRO MARCOS
FanfictionIn our life there are many choices that has a consequences. Hindi natin alam kung ano ang mga susunod na mangyayari kaya we are just going on with the flow. Kahit pa masakit or maganda ito, we are bound to move on not to be stucked on the past. Pe...