"မောင့်သက်လျာ.. " [Completed]

Part (30)

[Unicode]

"မောင်အရမ်းမသောက်နဲ့.. "

မောင့်အရှေ့က ပုလင်းကိုဆွဲယူလိုက်တော့ ရူံ့မဲ့သွားသောမျက်နှာနှင့် ဒီမောင်ကသူ့ကိုကျေနပ်သည့်ပုံမပေါ်ပင်။

ထိုAnniversary ပွဲလေးရဲ့ dinnerကို သူတို့ခြံထဲ၌ ကျင်းပ၍ အကုန်လုံးက စားသောက်၍ပျော်ပါးလို့။ ဒီနေ့သည် ခရစ်မတ်စ်ဖြစ်တာကောကြောင့်ပင် မြို့ထဲဆိုတာကလဲ လူအမြောက်အမြားနှင့်စည်းကားသိုက်မြိုက်စွာ။

"မောင်တော်ပြီ.. "

"ဂျွန်ကလဲကွာ.. "

အကိုနမ်ဂျွန်းတို့က ရယ်မောစရာပြောနေသည်မို့ ငေးနေသောသူ့ကို အခွင့်ကောင်းယူကာ အရှေ့ကပုလင်းကို ဆွဲယူနေသောမောင်။ ဒီမောင်ဟာလေ အရမ်းကဲ။

"တော်ပြီနော် ထပ်သောက်ရင်နော်.. "

"အင်းပါ မောင်မသောက်တော့ပါဘူး.."

နဲနဲလေးလေသံမာလိုက်တော့ ချက်ချင်းပြောင်းသွားသောမောင့်အသံ။ ထိုသည်ကြောင့် မောင်မမြင်အောင် ခိုးပြုံးမိသေးသည်။ ‌သူမှမတားရင် ဒီမောင်တော်မည်မဟုတ်ပါ။ အခုလဲကြည့် သောက်ထားတာမျက်နှာတွေပင် အန်းနေလေပြီ။

မေမေကသားလေးကို ထိန်းပေးထားသောကြောင့် သူတို့ဝိုင်းလေးက ပျော်မြူးနေလျက်။ ထိုခွက်တွေကြားထဲမှ သူကတော့ colaလေးနဲ့ပေါ့။ မောင်ကအသားကင်ကိုသွားယူပေးကာသူပန်းကန်ထဲသို့ထည့်ပေးလာ၏။

"သီချင်းလေး ဘာလေးမဖွင့်ကြဘူးလား.."

အကိုယွန်းဂီကစကားစလာပါတော့ သူဟာအသဲအသန်ငြင်းရလေ၏။

"ဟင့်အင်း မဖွင့်ဘူးနော် သားသားအိပ်နေတယ်.. "

မောင်ကခေါင်းငြိမ့်ပြကာ အသားကိုလှီးလျက် သူ့ပန်းကန်ထဲသို့ ထည့်ပေးလာသည်။ မောင်ရဲ့ရေချိန်ကိုက်မူဆိုတာ စကားတွေပင်မပြောနိုင်သည်အထိဖြစ်လာတော့သည်။

"Marry Christmas !! "

"တိုးတိုးလုပ်ကြပါကွာ... "

(၁၂)နာရီအတိကြ အကုန်လုံးက ထအော်သည်မို့ မောင်က တိုးတိုးအော်ခိုင်း‌ရသေးသည်။ မီးပန်းသေးသေးလေးတွေကိုင်လျက် ပျော်မြူးနေကျသော သူတို့ကိုကြည့်ရင်း သူ့မှာလဲစိတ်ချမ်းသာတာအမှန်ပင်။ ပြန်ခါနီး ဒါတောင်အတွဲတွေလုပ်၍ ဖုန်းထဲက သီချင်းသံသေးသေးလေးနှင့် ကသွားကြသေးတာ။