Dudaklarımdan hafifçe kumaş parçasını çıkardığında sakince bana baktı. "Ölmeni istemiyorum." dediğinde yorgunca güldüm ve fısıldadım. "Siktir git."
Önüme hafifçe tepsiyi bıraktığında dizimle ittirdim. Tepsi yere düşerken üzerine sıçradığında hafifçe geri çekildi. "Felicia anlamıyorsun." dediğinde öfkeyle bağırdım. "Neyi anlamamı bekliyorsun!?" Gözlerimden sinir göz yaşları dökülürken derin bir nefes aldım. "Sana güvenmek yaptığım en büyük aptallıktı." Hafifçe gözlerini kırpıştırırken yaklaşıp yüzümü tuttuğunda uzaklaştım. "Dokunma bana." Mırıldandı. "Ağlamana dayanamıyorum."
Sinir daha fazla ağlamama sebep olurken kollarını hafifçe bana sardı. "Uzak dur benden."Hafifçe uzaklaşıp bana baktı. "Benden nefret ediyorsun." Başını salladı. Hafifçe uzaklaşırken bana döndü ve gülümsedi.
"Bende senin için bir şey yapacağım." Heyecanla nefes aldı. "Dileğini yerine getireceğim."
"Sanat sen olacaksın." dediğinde kaşlarımı çattım. "Herkes sana hayran kalacak." Gülümsedi. "Herkesi şok edeceksin."
"Etkisinden çıkamayacaklar." dedikten sonra yanıma yaklaştı. "Her şey senin istediğin gibi olacak."
"Sadece biraz dayan." dedikten sonra yere düşürdüğüm tepsiyi alıp kapıdan dışarı çıktı. Ardından bir süre sonra yeni bir tepsiyle gelip yere bıraktı. Eline bir çorba kaşığı alıp yemeğe daldırdıktan sonra ağzıma doğru yaklaştırdığınca dudaklarımı aralamadım. Diğer eliyle zorla dudaklarımı aralayıp kaşığı ağzıma bıraktı. "Ölüp gitmeyeceksin. Bir süre benimle kalmak zorundasın."
"Bir tablo olana dek."

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sacrifice gxg
Short StoryBaşka biri olmaya o kadar kapılmış ki neye dönüştüğünü kendine söyleyemeyecek kadar korkak, aslında kim olduğunu göremeyecek kadar da körleşmiş.