Karşıma geçip sertçe suratıma baktığında hafifçe geriye yaslandım. "Beni suçlamak için yeterli kanıtınız yok." Yüzüme ciddiyetle bakarken kaşlarımı kaldırdım. "Var mı?" Elini cebine atıp şeffaf bir paketin içindeki yüzüğü çıkarıp masaya bıraktı. Pakete kısa bir an bakıp ona döndüm. "Ne var bunda?"
Hafifçe arkasını dönüp bir kaç adım attı. "Nişan yüzüğün." Eğilip yüzüme baktı. "Nişan yüzüğünde kurbanın parmak izi var." dediğinde hafifçe suratına baktım. Devam etti. "Ve kurbanın üzerinde kendi parmak izi dışında hiçbir iz yok." Güldü.
Gözlerini gözlerime kilitledi. "Sence de garip değil mi?" Yüzüğü işaret etti. "Yüzüğünde senin parmak izin dışında başka birinin parmak izi olması." Omuz silktim.
"Bana söyler misin Felicia, senin Felicia olduğuna nasıl inanabilirim? Sana bu kadar benzeyen bir eşin varken."
Hafifçe tişörtümü sıyırıp belimdeki yarayı işaret ettim. "Bu yara bana özel." Kaşlarını çatıp bana yaklaştı.
"Bu yaradan kurbanda da var." dediğinde gözlerimi şaşkınca açtım. "Nasıl?" Yarayı işaret ettim. "Bu yara çocukluğumdan beri var." Hafifçe güldü. "Seni taklit ettiğini mi söylüyorsun?" dediğinde kaşlarımı çattım. "Bu mümkün mü?"
Hafifçe masaya oturup gözlerinde garip bir ifadeyle bana baktı. "Peki kurbanın kendi kendini boğarak öldürmesi mümkün mü?"
Kaşlarımı kaldırdım. Devam etti. "Ceset Sara'ya ait değil."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sacrifice gxg
Historia CortaBaşka biri olmaya o kadar kapılmış ki neye dönüştüğünü kendine söyleyemeyecek kadar korkak, aslında kim olduğunu göremeyecek kadar da körleşmiş.
