Thanks For Everything | Jikook ✔

|13| Fransa

Şimdi senden vaz mı geçmeli...

*

Evet, Jungkook'la konuşmuştum. Gidecektim kararlıyım. Her ne kadar onu sevsem de belki de artık içime gömmeliydim bu sevgimi. Unutmalıydım işte , unutacaktım...

Dalgın düşünceler arasından kıpkırmızı olmuş gözlerle evine geldi Jimin. Teklif almıştı ve belki de hayatının teklifiydi. Resmen hayallerini yaşayacaktı.

Jimin de kabul etmişti zaten. Bu fırsatı kaçıramazdı. Ne zaman yola çıkacağını bilmiyordu. Söylerlerdi herhalde. Haber verirlerdi. Evde dalgın dalgın yürürken eline Jungkook'la çekilmiş fotoğrafı gelmişti. Yerden almıştı. Fotoğrafa uzunca baktı. Ağlamamak için direndi ama başaramadı.

"Hepsi senin yüzünden. Hepsi, hepsi..."

Durmak bilmiyordu. Biraz sakinleşince lavaboya gitti yüzünü yıkamak için. Gördüğü manzara muhteşemdi. Neredeyse gözleri çıkacaktı ağlamaktan. Ve boynunda kocaman hickey vardı.

Hepsi Jeon Jungkook'un eseriydi...

Kapı çaldı bir anda gelen Tae olmalıydı. Kapıyı açıp içeri davet etti Tae'yi..

"Jimin hadi. Senden her şey için bir açıklama bekliyorum. Anlat"

"Anlatılacak bi şey yok Tae"

"Jimin hadi, beni uğraştırma."

"Tamam Tae ben gidiyorum."

"Nereye?"

"Fransa'ya. Oradan çok iyi bir teklif aldım ve değerlendirmek istiyorum"

"a-ama Jimin?..."

"burayı da senle Hobi Hyunga devretmeyi düşünüyorum"

"Jimin ya gidemezsin sen, ben naparım sensiz"

"üzülme Tae sık sık görüşürüz"

"Peki ya Jungkook. O n'olcak"

"Hiçbir şey  şey olmayacak ne olacak?"

"Jimin yalan bile söyleyemiyorsun, hem o boynundaki ne öyle"

"Off Tae ne ne. Tamam evet al bak oldu mu?" Jimin gömleğinin yakasını iyice açarak söylemişti.

"Jungkook değil mi? Ve sende buna rağmen ondan çok uzaklara gidiyorsun?"

"Tae lütfen konuyu kapatalım. Artık öyle biri yok hayatımda, hayatımızda tamam mı?"

"Tamam peki"

*

Tae gidince Jimin yalnız kalmıştı. Düşünmek için iyi bir zamandı. Ama aklında sürekli Jungkook vardı. Gitmiyordu işte hep oradaydı kalbini tutuyordu Jimin. Jungkook dün ne demişti.

Ben buradayım Jimin...

Gerçekten de oradaydı ama Jimin tabii ki kabul etmeyecekti.

~

Jungkook eve gidince kızarmış gözlerine daha fazla karşı çıkmadı ve ağlamaya başlamıştı.

"Hepsi benim suçum"

Başka bir cümle çıkmıyordu ağzından. Kendini suçluyordu sürekli. Gidiyordu işte. Her şeyden çok sevdiği Jimin'i gidiyordu. O ise hala babasının pis oyunuyla uğraşıyordu. İstemiyordu işte hiç bir şeyi istemiyordu sadece Jimin yeterdi ona.

Başka hiç bir şeye ihtiyacı yoktu. Babasıyla konuşacaktı bu durumu. Uğraşmak zorunda değildi sonuçta bu oyunlarla...

Babası her ne kadar evlatlıktan reddedeceğini söylese bile....