|16| Karanlık Ve Yıldızlar

349 30 9
                                    

Dokunabilir miyim sevgilim, elimi uzatsam yıldızlara dokunabilir miyim?

*

Karanlık vardı sadece bir karanlık başka hiçbir şey yoktu belki de ben göremiyordum.

Evet galiba bu sefer Sonsuzluğa ulaşmıştım, belki de ben öyle zannediyordum..

Şu an tek bildiğim bir ambulansın içindeyim. Deli gibi siren sesleri geliyor. Başım çatladı resmen. Bu ne ya. Sonra yine bir karanlık.

Uyandığımda... bir dakika burası neresi? Hastanede miyim ben? Neler oluyor burada hiç bir şey anlamıyorum gerçekten. Başımda da bir sürü doktor var. Öldüm mü acaba. Ne bu gördüklerim.

"Evet Bay Park,şimdi nasılsınız daha iyi misiniz?"

Doktor daha iyi misin dediğine göre bana bi şeyler olmuş demekti bu.

"Bana noldu?"

"Bir kaza geçirdiniz Bay Park ama merak edilecek hiç bir durum yok. Her şey kontrol altında." Doktor gerçekten de çok güven verici konuşuyordu.

"Tamam, anladım"

Tam doktor kapıdan çıkarken içeri Taehyung girmişti. Ah çok özlemiştim canım arkadaşımı. Ama o çok telaşlı görünüyordu.

"Jimin! Jimin.." ve ağlıyordu galiba

"Jimin tanrı aşkına çok korktum. Noldu sana böyle"

"Bilmiyorum ki Tae. Hatırlamıyorum."

"Duyar duymaz senin için kaç saatte buraya geldim haberin var mı?"

"Tae abartma en fazla 15 dakika sürer senin evle hastane arası"

"Jimin ne diyorsun Tanrı aşkına. Ciddi misin? Ben ta Kore'den geldim buraya anladın mı?"

"Biz şu an neredeyiz ki zaten?"

"Fransa" ne Fransa mı ne alaka ki gerçekten anlamıyorum. Benim Fransa da ne işim var?

"Ne Fransa mı? Tae benim burada ne işim var? Kai nerede o neden gelmedi ki hem?"

"Jimin sen- sen... Bekle doktorla konuşup geliyorum hemen"

Gerçekten her yerim ağrıyordu özellikle başım. Zaten görünüşe bakılırsa kolumun biri de alçıya alınmıştı. Ve gerçekten hiç bir şeyi hatırlayamıyorum

*

Tae doktorun odasına girmişti. Doktor da bu anı bekliyor gibi:

"Hah bende sizi bekliyordum Taehyung Bey"

"Doktor bey Jimin, o hiç bir şeyi hatırlamıyor"

"Evet Taehyung bey, Jimin bey de maalesef geçici bir hafıza kaybı durumu tespit ettik"

"Ama bu bu nasıl olur o benim arkadaşım olamaz böyle bir şey"

"Taehyung bey bu söylediğim gibi geçici bir durum. Endişe etmeyin lütfen. Sadece Jimin bey çok yorulmuş olmalı ki hafızasından istemediği şeyleri silmiş. Ve bu da bizim tespit ettiğimize göre son 4 veya 5 yılı kapsıyor."

"A-ama bu..."

"Sizin yapabileceğiniz tek şey tekrar her şeyi hatırlamasında yardımcı olmak. Maalesef elimizden başka hiçbir şey gelmez"

"Anladım Doktor bey. Teşekkür ederim"

Tae çok üzlümüştü. Ne yani Jimin Jungkook'la olan her şeyi unutmuş muydu. Bu nasıl olur? Aklı almıyordu. Kapıdan dışarı çıkarken tam o sırada Jungkook'u gördü. Koridorda bir köşeye oturmuş durmaksızın ağlıyordu. Tae dayanamadı ve bir damla yaş süzüldü gözünden ve yanına gitti

Thanks For Everything | Jikook ✔Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin