Thanks For Everything | Jikook ✔

|26| Gözlerime Bak

Yağmur yağarsa yağsın, karanlık ne saklarsa saklasın seni hep koruyacağım...

*
Pencereden sızan güneşin yüzüne vurmasıyla uyanmıştı Jimin. Sersem hissediyordu belki de hala dün gecenin etkisindeydi.

Jungkook'la tüm gece asla durmamışlardı. Bu birbirlerini ne kadar özlediğinin göstergesiydi belki de...

Gözünü kapatıp aklına gelen dünkü anılarla gülümsemişti Jimin. Elini yatağın diğer tarafına attığında ise boşluk olduğunu gördü.

Telaşla yerinden kalktı. İçimden sürekli Hayır olamaz hayır yine gidemezsin bu sefer gidemezsin bunu yapamazsın diye geçiriyordu.

Belli ki üstünden yıllar geçmesine rağmen hala bu anı zihninde travma yaratıyordu. Ama hemen kötü düşünmek de istememişti. O yüzden ağrılarını önemsemeden bir an önce alt kata indi.

Merdivenlerden inerken bir anlığına duraksadı çünkü biricik sevdiği adam şu an mutfakta kendisi için kahvaltı hazırlıyordu. Derin bir nefes aldı ve Jungkook'un yanına gidip ona arkadan sarıldı.

"Günaydın" yüzünde kocaman bir gülümseme vardı Jimin'in.

"Günaydın sevgilim" Jungkook sevgilisinin dudaklarına bir öpücük kondurup konuşmuştu.

"Neden uyandın ki sen? Ben sana sürpriz yapacaktım ama Jimin" Jimin duyduklarıyla bir kahkaha bırakıvermişti.

"Jungkook üzülme sevgilim başka zamana artık"

İkili güzelce sohbet edip beraber kahvaltılarını da yaptıktan sonra Jimin'in gözüne tişörtün kenarından gözüken Jungkook'un omzundaki izler çarpmıştı. Evet bunu kendisi yapmıştı ama şu an sanki pişman olmuş gibiydi. 

"Galiba dün gece biraz fazla... Jungkook baksana her yerin çizikler içinde kalmış"

Jungkook duyduğu kelimelerle bir gülümseme sunmuştu Jimin'e

"Asıl ben özür dilerim Jimin canını acıttıysam hem ayrıca-"

Çalan telefon lafını yarıda kesmişti Jungkook'un. Telefonun ekranına baktığında ise yüzü düşmüştü. Asistanı arıyordu. Muhtemelen yine şirketle ilgili bir sorun vardı. Canı çok sıkılıyordu Jungkook'un şirketle ilgili her meseleye.

Jimin'den izin isteyip başka bir odaya geçip konuşmuştu.
Geri masaya döndüğününde ise morali daha da bozulmuştu.

"Jimin gerçekten özür dilerim ama benim gitmem gerekiyor"

"Jungkook neden noldu anlat bana"

"Jimin daha sonra anlatırım tamam mı? Şirketle ilgili bir mesele boşver sen"

"Jungkook yardımcı olabilirim istersen"

"Gerçekten gerek yok şu anda zaten acil bir toplantı ayarlamışlar ona gidiyorum"

"Tamam ama bir şey olursa çekinmeden söyleyeceksin söz mü?"

"Tamam söz"

Jungkook bir yandan Jimin'le konuşurken aynı zamanda üzerini de giyinmişti. Son kez kapıdan çıkarken Jimin'e de bir öpücük verip çıkmıştı.

Aklı son günlerde gerçekten çok bulanıktı. Şirket bir çıkmaza doğru sürükleniyordu ve Jungkook ne yapacağını bilmiyordu.

Aklındaki türlü düşüncelerle şirkete gelmişti Jungkook bugün yeni yatırımcılarla bir toplantısı olacaktı. İçeri girip toplantı odasına gittiğinde ise gelen yatırımcı kadının gözleri anında Jungkook'u bulmuştu.