c3

62 1 0
                                    

Jobel's Pov

Kakarating ko lang ng hospital kasabay si bessy dahil nagkasabay lang kami sa parking. Nasa entrance palang kami ng hospital ng marinig nanamin ang mga pangalan namin sa ER kaya nagtinginan kaming dalawa at mabilis kaming kumilos ni Bessy para makapunta na agad don.

Pero bakit ako kinakabahan?. Bat ganto ang feeling na dapat ay masaya ako kase balik trabaho na ako ulit. Binaliwala ko nalang mo na yon at dali daling sumunod kay bessy sa ER nauna siyang pumasok at sumunod narin ako at don para nanaman ay para akong natigilan sa naabutan ko.

" JOBBBEEELLLLL " sigaw nilang lahat pero sa iisang tao lang ako nakatingin. Nakatingin ito sakin pero agad ring umiwas. Gusto ko siyang lapitan para yakapin pero parang may pumipigil sa mga paa ko. Nagulat nalang ako ng bigla nalang may yumakap sakin at don kulang napag tanto na dinumog na nila akong apat

" Kamuzta ka na?. Kailan kapa bumalik??."

" Dito ka naba ulit?."

" Kamuzta ka naman don?."

" Di ka naba babalik ng America?."

Mga sunod sunod nilang tanong sakin na sinagot ko lang ng ngiti.

" Depende guys kung may reason pa akong mag stay then I'll stay pero kung wala baka don na talaga ang Tadhana ko sa America " sabi ko sakanila.

" Sayang naman " sabi ni Ej.

" Guys pwedi ba?. Mamaya nayan?. Ano?. Magpapagamot pa ba tayo o hindi na?. Kase kung hindi na uuwi na ako " napatingin kaming lahat sa nag salita at subrang seryoso nitong nakatingin samin. Wala kaparing pinagbago Abel ganun ka parin.

" Ito na po boss." Sabi ni Nicole kaya agad nanamin silang tiningnan lahat. Binigyan narin namin ng mga gamot n pwedi nilang inumin dahil sa minor injuries lang naman ito. Di mo talaga mawawala ang mga bagay na ganto dahil sa trabaho nila.

" Guys balik kayo next week para matingnan ulit yang mga injuries niyo. Sa ngayon wag mo na kayong gumawa ng kahit na ano lalo ka na Abel at baka mag twist pa lalo yang kamay mo at magiging mahaba habang treatment ang gagawin dyan." Sabi ko. Nakangiti lang silang lahat ng nakakaloko sakin kaya inirapan ko nalang ang mga to ng mag salita si Mark.

" Guys dahil sa bumalik na si Jobel satin bat di nalang kaya tayo mag bakasyon?. Hanggat di pa naman tayo pinapatawag diba?. Para naman makapag bonding narin tayo na kompleto tayong lahat " masayang sabi nito ng lahat sila tumingin kay Abel.

" Bahala kayo " yon lang ang naisagot niya na ikinatuwa naman nila.

" So?. Alam na?. Mamaya ahhh walang ma lalate " sabi ni Carlos kaya binatukan Siya si Bessy.

" Alam mo Carlos kakarating niyo lang galing bakbakan na injured na nga kayo tas gusto mo pa talagang mag bar?. Di ba makakapag hintay yan sa bakasyon natin??. Oh baka gusto mong dagdagan ko pa yang injury mo at ako na mismo ang bumali ng katawan mo?." Sabi nito na ikinaputla naman ni Carlos

" Sabi ko nga mag bakasyon nalang ehhh " sabi nito na ikinatawa naman nila.

" Mauuna na ako " sabi bigla ni Abel at dali daling lumabas ng ER. Nalungkot naman ako don kase hanggang ngayon ba ganun parin siya?. Akala ko magiging masaya siya sapagbalik ko.

" Hayaan mo yon. Alam mo naman yon ehhh. Magiging maayos rin kayo. Mahal kapa non " sabi bigla ni Mark.

" Akala ko matutuwa siya dahila bumalik na ako pero parang nagkamali ata ako " sabi ko.

" Hayaan mo nalang mo na. Siya rin ang lalapit sayo. Nabigla lang seguro yon " sabi naman ni Ej kaya hinayaan ko nalang at bumalik nalang sa trabaho.

Buong maghapon ay ibinuhos ko ang oras ko sa pag tatrabaho para narin mawala kahit saglit sa isip ko si Abel. Masakit sakin na ganun yong pakikitungo niya pero wala naman akong magawa. Siya nga rin itong unang tumaboy sakin palayo dati diba?.

" Bess san ka?." Tanong sakin ni bessy ng marating namin ang parking lot.

" Uwi naku bess. Kailangan ko ng mahabang pahinga ngayon. Binigla ko ata masyado ang sarili ko kanina " sabi ko kaya napatawa siya.

" Ganun talaga bess. O siya sige. Magiingat ka kailangan ko naring umuwi at para maasikaso ko rin si Carlos." Sabi nito at nag paalam na kami sa isat isa.

Habang na sa daan ay parang biglang gusto kong mag bar. Gusto kong uminum kahit kunti lang. Kaya naisipan kong pumonta sa bar ni bessy. Kilala naman ako ng mga tao niya dito at nakiusap ako na wag nilang sabihin sa boss nila na nandito ako. Pumayag naman sila at naupo na ako sa harap ng bartender di na ako ng VIP room ako lang naman mag isa at di naman ako magtatagal.

" Kuya yong dati please" sabi ko dito at binigyan niya agad ako. Kahit kilala ako dito ay ni minsan di ko nagawang makipag usap sa kanila ng matagalan. Kumbaga Hi/Hello o di kaya kamuztahan lang. Minsan hindi na pag oras kase ng trabaho busy talaga at wala kang ma iistorbo.

" Hi miss " biglang sabi ng kung sino man kaya agad ko itong nilingon at isang lalaki ang lumapit sakin na mukhang lasing na.

" Come let's dance " sabi nito at akmang hahawakan ako ng pinigilan siya agad ng mga bouncer.

" Sir iba nalang. Wag lang siya " sabi nito. Pero ayaw niya at nag pupumilit na makalapit sakin.

" Umalis nga kayo sa harap ko " inis na sabi nito.

" Sir hindi talaga pwedi. " Sabi nong bouncer ng biglang may isa pang lumapit sakin at hinila ang kamay ko.

" Hey " inis kong sabi na agad namang napatingin ang mga bouncer.

" Bitawan niyo ho Siya dahil kung hindi mapipilitan kaming mabugbug ka.namin. " sabi nong sang bouncer na lumapit na samin.

" Subukan niyo " malamig na sabi nito na ikinabigla ko. Nong mag angat siya ng tingin ay don ko lang nakita ang mukha niya na galit na galit.

" S-sorry p-po " sabi nila.

" Patahimikin niyo yan kung ayaw niyong ako mismo ang magpapatahimik dyan " sabi nito at hinila na ako palabas.

" Bitawan mo nga ako " inis kong sigaw dito pero di parin  niya ako binibitawan. Hinila niya ako papunta sa kotse niya at sapilitang ipinasok.

" ABEL ANO BA SA TINGIN MO ANG GINAGAWA MO?. ALAM MONG PWEDI KITANG KASUHAN NG KIDNAPPING SA GINAGAWA MO " sigaw ko sakanya pero tiningnan lang niya ako.

" Ede gawin mo " malamig na sabi nito tsaka pinaharurut ang sasakyan. Di nalang ako nag salita pa at di ko alam kong san kami pupunta. Kung san niya ako dadalhin dahil ibang way na ang dinadaanan namin. Hanggang sa makarating kami sa isang burol.

You're my HOMETahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon