‼️Bu kurguda yazdigim minsung ciftinj hypnotherapy adli kurgumla baglantili yazmaya karar verdim. Bu evrende olen cift hypnotherapy'de diriliyor. Tabii ben 2. Sezobda jarar verdigimden yeni vurgulamaya baslayacagim.‼️
"Gözlerin daha farklı. Onlar tamamen kırmızıya boyanmışlar..."
- 🦇 -
"Saatlerdir aynaya bakıyorsun zaten. Biraz da bana baksana." Yongbok'un uykulu sesiyle yataktan konuşmasıyla Hyunjin isteksizce gözlerini aynadan çevirdi ve yatağa, onun yanına oturdu. "Hayatım boyunca gözlerimi böyle hayal ettim, inanmıyorum hala."
"Ama artık gözlerin tamamen kırmızı olduğuna göre bana ihtiyacın yok.. değil mi?" Yongbok'un çekingence sorduğu soru ile gözlerini açtı Hyunjin ve sordu. "Bilmiyor musun?"
"Neyi?"
"Artık kokun olmadan bile yaşayamam. Tamamlandığıma göre artık kesin insan formunda bir vampirim, hayvan kanıyla beslenemem ve senden başka bir insanın kanını içemem. Sensiz en fazla 5 ay yaşayabilirim."
"Gerçekten mi?" Dedi Yongbok şaşkın bir tebessüm sunup, hoşuna gitmişti. Elini onun çıplak göğsüne koydu ve pürüssüz, beyaz cildinin üzerinde gezdirirken ekeldi. "Çok güzelsin, biliyor musun?"
"Biliyorum, senden çaldım."
"Benden çaldığın tek şey güzelliğim değil."
"Hmm..." Hyunjin mırıldanarak gencin dudaklarına eğildi ve sertçe emdi bir kaç kere. Daha dün gece fazlasıyla hissetmişlerdi birbirlerini ancak Hyunjin'e yetmemiş olacak ki tekrar dudaklarını onun boynunda gezdirmeye başladı.
Yongbok'un bir anda ifadesi değişmişti. Yavaşça Hyunjin'i ittirdi ve sordu. "Bekle, bu eğer ölürsem senin de öleceğin anlamına mı geliyor?"
"Yani doğal olarak öyle."
"Ama daha önce ölürsem başka insanların kanıyla beslenebileceğini söylemiştin. Neden şimdi böyle söylüyorsun?"
"Asıl sen neden ölüm hakkında konuşuyorsun Yongbok? Sen ölürsen başkasının kanıyla beslenemem artık çünkü senin kanın sayesinde tamamlandım. Genlerime tamamen senin kanın işledi, başkasının kanıyla beslensem bile normal bir insanın başka bir insanın kanını içmesiyle aynı etkileri yaşarım." Hyunjin'in biraz kızarak verdiği tepkiye karşı dudaklarını büzüştürdü Yongbok. "Ama sonuçta bebeği doğurmak istersem ölmem çok yüksek bir ihtimal."
"Sandığın kadar zor olmayabilir, sen bir melez doğuracaksın. Genlere bağlı olarak Hamileliğin normalden daha kısa sürebilir ve ikinizin kurtulma ihtimali artar."
"Ama bu sadece ihtimal değil mi? Kim olsa korkar. Hem şimdi ölürsem senin de öleceğini söylüyorsun."
"Benim adıma endişeleniyorsan ölme Yongbok. Kendin için de endişeleniyorsan, başına kötü bir şey gelmemesi için gerekirse sana dünyanın en iyi doktorlarını getiririm. Korkmana gerek yok."
"Bebeğimiz için endişeleniyorum. Onu korumak istiyorum bu defa." Yongbok'un dediğiyle gözlerini açtı Hyunjin ve heyecanla konuştu. "Yani bebeği doğurmaya mı karar verdin?"
"Dün gece çok düşündüm. Bir araya gelmemizin sebebi bu değil miydi? Eğer ben hamile kalmasaydım şimdi aramızda bunca şeyin geçip geçmeyeceği belli değildi. Bir de dün gece sen hamile olduğum için fazla ileri gitmeyip karnımı öpünce çok heyecanlandım. Hala emin değilim ama ben zaten bir kez bebeğimi kaybettim. Onu çöp gibi bir poşete koydular. Ve ben farkettim ki ilk defa onu kaybettiğimde baba olduğumu hissetmişim. Şimdi bebeği aldırdığımda ya tekrar baba gibi hissedersem? Bebeğini ikinci kez kaybetmiş bir baba gibi?" Dedi Yongbok ve doğruldu yavaşça. Ardından yutkunup ekledi. "Yeosang hyungla konuşacağım yine de ama şimdiki kararım onu aldırmamak."
