Hacker'in Laneti

Aksoylar

Birkaç dakika sonra Deniz, ellerini boynuma doladı ve bana sıkıca sarıldı. Bunu beklemiyordum. Ona sarılacağım sırada kalbimdeki ağrı ile geriye sendeledim. Deniz, hızla ellerini benden çekti ve kolumdan tuttu.

Deniz: İyi misin Ata? Ne oldu?

Ata: Kalbim..

Deniz, masadaki bardağı bana uzattı ve birkaç yudum su içmemi sağladığında geriye çekildi. Nefes almam zorlaşıyordu. Gözlerim, Deniz'in gözleri ile buluştuğunda ellerim kalbim üzerine baskı uyguluyordu.

Ata: İlaçlarım.. masamın üzerinde

Deniz, koşarak ilaçlarımı getirdiğinde hızla su içmeden ilaçlarımı içtim. Kalbimdeki ağrı azalana kadar gözlerimi kapattım. Elimin üstünde bir sıcaklık hissettim. Elimi tutuyordu.

Deniz: Üzgünüm, bu acıyı sana tekrar ben getirdim

Nefesim düzeldiğinde gözlerimi hafifçe araladım.

Ata: Bu acı hep benimleydi

Sessizlik etrafı sararken yorgun gözlerimi ovuşturdum. Ayağa kalkarak birkaç adım attım.

Ata: Hazırlan. Kardeşinin yanına gidiyoruz

Aşağı yavaşça inerek derin bir nefes almaya başladım. Bu ağrı şiddetleniyordu. Bu kadar sık olması iyi değildi. Artık dayanılmaz bir hale giriyordu.

Kaptan'ın evden çıkışını görmemle ona döndüm.

Ata: Deniz ile bağ evine gideceğiz. Gelecek misin?

Kaptan: Hayır, siz gidin. Ben Aksoy ailesinin biraz akıl sağlığı ile oynamayı düşünüyorum.

Ata: Sana kolay gelsin, dostum.

Kaptan, bana göz kırpıp eve geri girdiğinde garaja doğru ilerledim. Arabamı garajdan çıkarıp evin önüne getirdiğimde iki kişi farkettim. Yüzlerini saklamak istiyorlarmış gibi giyinmişlerdi. Belimdeki tabancayı kontrol edip arabadan aşağı indim. Adamların birisi odama bakan pencereye bakıyordu. Göz hizalarına girdiğimde birisi ceketinin iç kısmına uzandı. Silahı olmalıydı. Yanındaki adam sakin bir tavırla diğer arkadaşının gözüne baktı. Yanlarına yaklaştığımda başımla selam verdim.

Ata: Birine mi baktınız?

1. Adam: Merhaba. Bu eve bakıyorduk.

Eliyle evimi işaret ettiğinde kaşlarımı kaldırdım.

Ata: O ev satılık değil.

1.Adam: Biliyoruz. Biz orada misafir olan arkadaşımız için geldik. Sen tanıyor musun bu evin sahibini?

Ata: Tanırım. Uzun zamandır buralarda yaşıyor.

2.Adam: O zaman sana birkaç soru soralım.

1.Adam: Gerek yok. Biz zaten gidiyorduk.

Ata: İyi. Yolda dikkat edin.

Adamlar eve son bir bakış atıp giderken evin arka kapısındaki adamlarımı aradım.

Ata: Ön kapıya gelin. Çabuk! Giden iki adamı da tutup bana getirin.

Telefonu kapattığımda Deniz, yanıma gelmişti.

Deniz: Bir sorun mu var?

Ata: Hayır, her şey yolunda. Gidelim.

Arabaya bindiğimizde arabayı çalıştırmadan Kaptan'a dikkatli olması gerektiğini söyleyen bir mesaj attım. Deniz kemerini takarken ona kısa bir bakış atıp arabayı çalıştırdım.

Ata: Annen ve kardeşinle zaman geçir. Sizi yalnız bırakacağım.

Deniz: Benimle olmayacak mısın?