Bölüm 13 - İhanet

45 4 3
                                    

-Kuroko Kamenaga-

    Okulun temizlik saati bitmişti. Öğrenci Konseyi odasına geldiğimizde, Akane ve Shiromi yoktu.

Kuroko: Megami, Akane ve Shiromi nerede?

Megami: Yemek almaları için dışarı gönderdim.

Kuroko: Anladım.

    Dedim ve yerime oturdum. Aoi odaya geldi.

Aoi: Geciktim sanıyordum. Herkes nerede?

Megami: Yemek almaya gittiler, gelecekler birazdan.

    Dedi Megami.

Emre: Toplantıya başlayacak mıyız?

    Diye sordu Emre.

Megami: Şimdi başlayacağız.

    Dedi ve masasından kalkıp ortaya geldi.

Megami: Evet, okulda yaklaşan bir parti var. Bunun içinse hazırlıkları yapmalıyız. Spor salonunda olacak ve bazı kulüpler partide özel bir etkinlik yapacak.

Emre: Peki bu parti ne zaman olacak Megami? Ayrıca saat kaçta başlayıp kaçta bitecek ve bizim görevimiz ne?

Megami: Saat 18:00'da başlayacak ve 22:00'da bitecek. Bu pazar spor salonunda buluşalım.

    Dedi Megami, ardından.

Megami: Sadece bunu söyleyecektim. Şimdi işinize bakabilirsiniz.

    Dedi ve masasına oturdu.

Bir saat sonra...

    İşin daha bir ilginç yanı; Akane ve Shiromi'nin henüz gelmemiş olmasıydı. Nerede kaldı bunlar? Megami telefonunu kapadı ve ayağa kalktı.

Megami: Evet sayın Öğrenci Konseyi; bugün Toplantımız erken bitmiştir. Hepinize iyi akşamlar diliyorum.

Herkes: İyi akşamlar.

    Çantamı alıp Öğrenci Konseyi odasından çıktım ve evimin yolunu tuttum.

***

    Megami, Saikou Villası'nda hazırlamış olduğu gizli bir odada Toplantı yapıyordu. Akane Toriyasu, Suzuki Yushuna, Beshi Takamine, Hakawashi Tokumara ve Kitsuhara Yawase toplantıdaydı. Megami baş köşeye geçti ve ellerini masaya koydu. Herkes pür dikkat onu dinliyordu.

Megami: Evet, şimdi gelelim planımıza...

***

    Evin yolunu tutuyordum. Fakat içimde bir kuşku vardı. Telefonumu çıkardım ve annemi aradım. Açmıyordu... Halbuki açardı. Ayrıca; dün babam, bana bugün Japonya'ya döneceğini söylemişti. Onu aradım. O da açmıyordu.

Kuroko: Neler oluyor? Neden açmıyorsunuz?

    Dedim kendi kendime. Eve vardığımda zile bastım. Açan yoktu. İşler gerçekten garip bir hal alıyordu. Evden seste gelmiyordu. Arkadaki pencerenin sonuna kadar açık olduğunu fark ettim ve oraya gittim. Çantamı içeri koydum ve pencereden içeri girdim.

Kuroko: Anne? Baba? Neredesiniz?

    Diye seslendim. Ev o kadar karanlık ve sessizdi ki beni korkutmaya başlamıştı.

Kuroko: Anne! Baba!

    Oturma odasının önüne geldiğimde kapının kapalı olduğunu fark ettim. Gözlerimi sıkıca kapadım ve korku içinde titreyen ellerimle kulpu yavaşça döndürüp kapıyı yavaşça açtım.

Kuroko's Knife -1-Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin