De Ontvoering

Hoofdstuk 8

Het was vrijdag avond en over een paar minuten gingen Amy en Emma naar het schoolfeest. Emma was nog even boven haar make-up aan het doen. Toen ze beneden kwam gingen ze. Ze gingen lopend.
Toen ze er waren zagen ze een paar vriendinnen uit de klas, daar gingen ze bij staan. Terwijl dat ze daar naartoe liepen keek Emma om zich heen, opzoek naar Will. 'Hij is er nog niet.' Dacht ze in zichzelf. Amy zag haar kijken en alsof ze Emma's gedachten kon lezen zei ze: 'Hij komt wel.'
Ze stonden met hun vriendinnen al even te praten en te dansen, toen Will opeens binnen kwam. Amy tikte Emma aan en knikte met haar hoofd naar Will. Emma, die in de richting keek waar Amy heen knikte, begon te lachen toen ze Will zag. Hij was inderdaad met een paar vrienden, zoals hij had gezegd. Blij dat Will er was, ging ze weer verder met dansen.
Het feest begon om 10:00 en was afgelopen om 01:00. Om 5 voor 1 kondigde de dj aan dat hij zijn laatste nummer ging draaien, het was een langzaam lied en hij vroeg de mensen om te gaan slowen. Een paar van de vriendinnen uit de klas hadden een vriendje dus die gingen dansen. Amy, Emma en nog 2 andere vriendinnen zaten op een bankje toe te kijken hoe de rest aan het dansen was. Emma zat voor zich uit te staren en dacht teleurgesteld: 'Amy had dus toch geen gelijk. Will heeft mij niet gevraagd om te dansen. Misschien vindt hij mij toch niet leuk.' Terwijl Emma in diepe gedachten zat, kwam er opeens iemand recht voor haar neus staan. Ze keken alle 4 omhoog, het was Will. Hij stook zijn hand uit naar Emma. 'Wil je met mij dansen?' Vroeg Will. Je kon zien dat hij een beetje zenuwachtig was, dacht Amy. Maar dat nam ze hem niet kwalijk, hij vroeg Emma namelijk voor het eerst ten dans. En tegelijkertijd ging er ook door Amy's hoofd dat ze dus toch gelijk had. 'Ja, graag.' Zei Emma. Amy keek hoe Will haar zus mee de drukte in nam, eerst zag ze ze nog, maar uiteindelijk verdwenen ze in de drukte.
Emma, die eigenlijk nog steeds niet wist wat haar nou precies overkomen was, liep vrolijk achter Will aan, tot ze stopten. En toen gingen ze dansen. Deze keer voelde Emma zich helemaal niet gespannen ofzo, want ze wist het nu zeker, Will vindt haar leuk.
Uiteindelijk was het liedje afgelopen, het feest dus ook en bijna iedereen was al naar huis. Emma, die tegenover Will stond, zag Amy helemaal vrolijk op haar af komen. Haar zus gaf haar een knuffel en fluisterde in haar oor: 'Ik zei het toch.' Emma lachte, dat zou ze nog wel een paar dagen horen, dacht ze.
Er waren nog maar 11 mensen, onder andere Amy, Emma en Will. 'Zal ik meelopen? Naar huis bedoel ik.' Vroeg Will. 'Als ik naar huis loop kom ik namelijk toch langs jullie huis.' 'Ja, is goed.' Zei Emma. 'Maar eerst moet ik even naar de wc.'
En terwijl Emma naar de wc ging, stonden Amy en Will elkaar aan te kijken. Amy begon te lachen, ze had dus toch gelijk, dacht ze nog steeds. 'Wat?' Vroeg Will. 'Ohh niks... Maar Will, hoelang vindt je Emma eigenlijk al leuk?' Vroeg ze nieuwsgierig. 'Uhh... Ik denk ongeveer vanaf de helft van dit schooljaar, maar vindt ze mij eigenlijk ook wel leuk?' 'Dat wil je niet weten.' Zei Amy vrolijk. Will trok een moeilijk gezicht, hij snapte Amy niet. 'Natuurlijk vindt ze je leuk!' Zei Amy toen. En zo stonden ze een hele tijd te praten. Toen zei Will opeens: 'Vindt jij ook niet dat het best lang duurt?' 'Jawel, ik ga wel even kijken.' 'Oké.'
Amy liep naar de meisjes wc. Ze ging naar binnen, ze zag Emma niet staan dus keek ze of er een wc op slot zat. 'Huh, dat is raar.' Dacht Amy ze waren allemaal niet op slot. Ze keek in elke wc of Emma er toevallig stond en dat ze zich misschien verstopt had, maar ze waren allemaal leeg. 'Waarschijnlijk,' dacht Amy, 'Is ze al terug bij Will en heb ik gewoon een andere weg genomen dan zij.' Dus met de gedachte dat Emma al terug was, ging ze naar Will toe. Maar Emma was helemaal niet bij Will en hij vroeg: 'Heb je haar gevonden?' 'Nee.' Zei Amy. 'Er was helemaal niemand op de wc, dus ik dacht dat ze misschien al terug was en dat we allebei op een andere manier liepen zodat we elkaar niet tegen kwamen.' 'Maar ze is hier niet en ik heb haar ook niet gezien.' Will raakte gestrest. 'Zal ze niet gewoon een grapje met ons uithalen?' Vroeg hij. 'Nee, ze haalt misschien soms wel grapjes uit, maar niet zo'n grap.' Amy raakte ook in paniek. Ze snapte er ook helemaal niks van. Emma ging alleen even naar de wc en opeens was ze weg.
De directeur kwam naar ze toe en zei vrolijk: 'Will en Amy, ik vind het heel gezellig dat jullie er nog zijn, maar het feest is afgelopen dus jullie moeten naar huis.' 'Maar we kunnen Emma niet vinden. Ze ging naar de wc en toen was ze weg.' Zei Amy. 'Heb je al door heel de school gezocht?' Vroeg hij. 'Nee.' Zei Will. 'Dat gaan we nu meteen doen, ik doe hier wel, Amy ga jij dan naar boven?' 'Ja, doe ik.' 'Oké, ik kijk wel of ze buiten is.' Zei de directeur. En ze gingen alle drie opzoek naar Emma.