De Ontvoering

Hoofdstuk 14

Amy lag, toen ze al even wakker was, te denken aan wat Will gisteren had gezegd. Dat ze aan de politie moest vertellen dat ze Emma's mobiel gevonden hadden. Ze wilde het liever niet doen, maar ze kon eigenlijk geen reden verzinnen waarom niet. Want als ze het zou vertellen hielp ze de politie en zouden ze Emma misschien sneller vinden. Dus ze besloot om vanmiddag naar het politiebureau te gaan om het te vertellen.
Ze ging rechtop zitten en keek naar de knuffel die ze in haar handen had. Ze begon zachtjes tegen hem te zingen.

I was a liar
I gave into the fire
I know I should've fought it
At least I'm being honest

Feel like a failure
Cause I know that I failed you
I should've done you better
Cause you don't want a liar

And I know
And I know
And I know
She gives you everything
But boy I couldn't give it to you

And I know
And I know
And I know
That you got everything
But I got nothing here without you

So one last time
I need to be the one who takes you home
One more time
I promise after that I'll let you go

Iemand klopte op haar deur en ze stopte met zingen. 'Kom binnen.' Zei ze. Haar moeder kwam binnen. 'Sorry.' Zei ze. 'Ik wilde je eigenlijk niet storen, maar je vader en ik gaan even weg. Dus dan ben je even alleen thuis.' 'Oké.' Zei Amy. Haar moeder keek naar de knuffel die Amy vast had. 'Is dat niet dat beertje dat jij een keer aan Emma gegeven had?' Vroeg ze. 'Ja. Hij ruikt heel lekker.' Zei ze lachend. Haar moeder lachte ook. 'Je kan echt mooi zingen.' 'Dankje.' Ze keek verdrietig naar de grond. 'Wat is er?' Vroeg haar moeder. 'Nou,' begon Amy, 'Emma kan ook mooi zingen.' Haar moeder wist dat ze altijd samen zongen. Later wilden ze misschien zelfs optredens doen samen. 'Ik mis haar gewoon heel erg.' Zei Amy en ze begon te huilen. Haar moeder ging bij haar op bed zitten en knuffelde haar. 'Ik ook.' Zei ze zacht.
Amy had de knuffel nog steeds vast, voelde ze, want hij lag half in haar nek. Ze rook de geur van het beertje. Hij rook inderdaad erg lekker, dacht ze.
Toen ze elkaar los lieten zei Amy: 'Ik moet je nog iets vertellen.' En ze vertelde wat zij en Will de laatste dagen allemaal gedaan hadden. Dat ze op zoek waren gegaan naar Emma en dat ze haar mobiel hadden gevonden. Haar moeder snapte wel dat ze het niet tegen de politie had gezegd, maar ze vond wel dat ze het vandaag moest vertellen aan de politie. Dat begreep Amy, maar dat was ze toch al van plan.
Toen haar ouders weg waren lag Amy, voor de verandering, op haar bed met Emma's knuffel op haar gezicht. Het liefst zou ze zo heel de dag willen blijven liggen, dacht ze. Maar helaas moest ze dadelijk naar de politie.