De Ontvoering

Hoofdstuk 7

De volgende ochtend werd Emma om 10 uur 's ochtends wakker en ze had helemaal geen zin om er uit te gaan. Dat had ze eigenlijk nooit, maar normaal was Amy er en ging ze er samen met haar uit. Maar Amy was bij een vriendin logeren, dus was ze er niet en Emma kon geen enkele reden verzinnen waarom ze uit bed zou gaan, dus bleef ze liggen. Na een tijdje viel ze weer in slaap.
Amy kwam al 's ochtends thuis en ging naar haar kamer. Ze zag Emma liggen slapen. Ze wilde haar eerst wakker maken en vragen hoe haar dag gisteren was met Will, maar besloot uiteindelijk om haar toch maar te laten slapen, bovendien zag ze er heel schattig uit wanneer ze sliep. Ze vroeg zich af of zij er ook zo schattig uit zag wanneer ze sliep, ze waren nou eenmaal een eeneiige tweeling.
Toen Emma wakker was geworden gingen ze eten. Na het eten gingen Amy en Emma naar boven en vertelde Emma aan haar zus wat er gisteren gebeurd was.
'Dus hij stond eigenlijk gewoon helemaal tegen je aan?' Vroeg Amy. 'Ja, eigenlijk wel ja.' Zei Emma. 'En hij pakte je hand vast.' Zei Amy enthousiast. 'Als je nu nog aan me twijfelt, dan weet ik het ook niet meer. Zeg dan Em, zeg dan dat ik gelijk heb.' 'Ik weet het eigenlijk nog steeds niet hoor, hij heeft het nog niet echt gezegd ofzo. Ik bedoel het is niet dat hij naar mij toe kwam lopen en zei ik vind je leuk.' 'Nee klopt, maar... Ach weet je wat. We wachten wel gewoon tot het schoolfeest. Hij heeft je dan misschien niet gevraagd, maar hij gaat gewoon met zijn vrienden, dus hij kan daar altijd nog vragen aan je of je wilt dansen. En als hij je vraagt om te dansen heb ik gelijk en als hij dat niet doet dan heb ik geen gelijk.' Oké, is goed.' Zei Emma, nog steeds hopend dat Amy gelijk heeft.