De Ontvoering

Hoofdstuk 6

Een woensdag, donderdag en vrijdag gingen voor Amy en Emma best snel voorbij. Ze moesten naar school, deden hun huiswerk maken, gingen naar de manege, spraken af met vriendinnen en gingen naar de sportschool. Alleen een zaterdag ging wat slomer voorbij.

Emma vertrok om 12:50 naar de boogschietbaan, want ze had daar met Will om 13:00 afgesproken. Terwijl ze aan het fietsen was zat ze te denken aan wat Amy had gezegd, net voordat ze weg ging naar een vriendin om daar te blijven logeren. Als er een stilte valt moet je gewoon vragen stellen over het boogschieten, bijvoorbeeld hoelang hij dat al doet. Dan is de stilte weg en hij vindt het leuk om er over te praten.
Toen Emma aankwam, zag ze dat Will al pijl en boog aan het schieten was op een baan. Will zag Emma aankomen en ging naar haar toe. 'Hee Emma.' 'Hee.' 'Kom, ik heb alle spullen al klaar liggen.' 'Oké.' Zei Emma.
Emma volgde Will naar de schietbaan. Het was wel een stukje lopen, want ze gingen naar één van de schietbanen die in het bos stonden. Toen ze er waren zag Emma dat er niemand anders was en er was voor zover zij kon zien geen andere schietbaan in de buurt. Dus ze was alleen met Will en dat vond ze eigenlijk wel fijn, maar ze werd er tegelijkertijd ook wel beetje zenuwachtig van.
Will kwam naar Emma toe en gaf haar een boog en een koker met pijlen. 'Heb je ooit wel eens geschoten met een pijl en boog?' Vroeg Will. 'Nee.' Zei Emma. 'Oké, ik zal het eerst een keer voor doen.' Terwijl Will het voor deed, legde hij ook uit.
'Je pakt je boog, met je linkerhand, in het midden vast. Dan pak je een pijl uit de pijlenkoker op je rug en je legt de pijl, op je vinger, aan de linkerkant van je boog. Wanneer je pijl aantrekt, knijp je je linkeroog dicht en kijk je met je rechteroog over de pijl heen naar het doel. Je richt de pijl op het doel, laat de pijl los en dan gaat hij als het goed is in het doel.'
'Oké,' zei Emma, 'het klinkt best makkelijk als je het zo uit legt.' 'Ja, haha, maar het is niet zo makkelijk.' Zei Will lachend. 'Nou, probeer maar.' Zei hij tegen Emma. En terwijl dat Emma een pijl pakte en hem op de boog legde, zat Will in zichzelf te lachen. Tot nu toe had hij alleen maar les gehad, hij had nog nooit iemand les moeten geven en dan ook nog aan wie. Niet aan een vriend, maar aan Emma, het meisje dat hij stiekem toch wel leuk vindt.
Emma trok de pijl aan, richtte hem op het doel en liet hem los. 'Niet slecht Em.' Zei Will. 'Echt wel slecht, hij zit nog niet eens in het doel.' Zei Emma een beetje teleurgesteld. De pijl zat in de boom die schuin achter het doel stond. 'Ja oké,' zei Will, 'maar dit is pas je eerste keer en voor je eerste keer is dat echt niet slecht hoor.' 'Als jij het zegt.' Zei Emma, nog steeds teleurgesteld, ook al deed ze het voor het eerst.
'Oké, probeer het zometeen nog een keer, dan help ik je wel, maar ik ga eerst even die pijl halen.' 'Oké.' Zei ze. Hoe kan je nou iemand helpen met pijl en boogschieten, dacht ze, toen Will de pijl aan het halen was. Hij kon haar wel uitleg geven, maar dat had hij net ook al gedaan. Ze kon zich echt niet voorstellen hoe Will haar zo ging helpen.
Als ze zich wel kon voorstellen hoe Will haar zometeen zou helpen met pijl en boogschieten, had ze waarschijnlijk toenet voordat ze de eerste pijl schoot al om hulp gevraagd.
Will kwam terug met de pijl in zijn hand, hij lachte en zei: 'Je had dan misschien niet raak geschoten, maar je had wel hard geschoten. Ik kreeg hem namelijk heel moeilijk uit de boom.' Emma lachte, hij is zo aardig tegen mij, dacht ze. 'Ga maar klaar staan hoe je toenet stond net voordat je de pijl aan trok.' Zei hij. Dus dat deed Emma.
Toen Will zijn spullen weg had gelegd, kwam hij naar Emma toe gelopen. Hij ging vlak achter haar staan, zodat hij net tegen haar aan stond. Emma werd er een beetje gespannen van. Hij pakte de boog vast net onder Emma's hand, zodat de handen elkaar net raakten. Met zijn andere hand, pakte hij de hand van Emma die de pijl vast hield. Hij trok Emma's hand met de pijl naar achteren en richtte de pijl op het doel. Emma die stomverbaasd was over hoe hij haar hielp, vond het stiekem toch wel fijn dat zij en Will zo dicht bij elkaar stonden, maar ze voelde zich tegelijkertijd ook wel heel erg ongemakkelijk. En ook al duurde het maar ongeveer 15 seconden dat ze zo stonden, het leek voor Emma wel een eeuwigheid te duren.
Toen Will de pijl los liet en een stap naar achter zette, draaide Emma om en keken ze elkaar aan. Emma wist niet wat ze moest zeggen en begon te blozen. Will wist ook niet zo goed wat hij moest zeggen, dus keek hij naar de pijl en zei: 'Kijk, hij zit bijna in de roos.' 'Ja.' Zei ze. Will ging de pijl pakken en de rest van de dag bleven ze gewoon pijl en boogschieten, het was alleen wel ongemakkelijker dan normaal.
Aan het einde van de middag moest Emma naar huis en, ook al wilde ze het niet toegeven aan haar zelf, ze was eigenlijk toch wel opgelucht dat ze naar huis ging, na wat er vanmiddag gebeurd was.