4

934 121 24
                                    

Oy ve yorum lütfen arkadaşlar.

Keyifli okumalar cans<3

Keyifli okumalar cans<3

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

JİSUNG

Şaşkınca Minho'ya baktım ve yutkundum. O... Çok değişmişti.

Yıllardır daha da özlememek için onun hiçbir sosyal medya hesabına bakmamış, yaşadığını bildiğim bölgeye bile uğramıştım. Şimdi bir anda onu görünce... Yılların yükü omzuma düşmüştü sanki bir anda.

Minho'nun yüz hatları keskinleşmiş, daha erkeksi ve olgun bir hal almıştı. Saçları eskiden kullandığından daha uzundu ama yine de çok uzun değildi. Kolları daha kaslı duruyordu ve çok etkileyiciydi...

"Baba?" Junhan yanıma geldi ve korkuyla bana baktı.

"Yürü Junhan, gidiyoruz," dedim ve bileğini tuttum.

"Bekleyin Bay Han," dedi Minho "Junhan hakkında konuşmak istiyorum sizinle."

"Gerek yok. Junhan bundan sonra kursunuza gelmeyecek Bay Lee."

"Bay Han böyle kestirip atmayın, konuşalım," dedi Minho.

"Baba," dedi Junhan üzgün gözlerini benimkilere dikerken "lütfen."

"Tamam Jun sen git eşyalarını topla. Ben hocanla konuşayım."

"Şurası benim odam," dedi Minho.

Odaya geçtim ve bana gösterdiği yere oturdum. Minho masanın öbür tarafına geçip oturdu ve konuşmaya başladı.

"Oğlunuz kursa devam etmek istiyor ve iyi bir gelişim gösteriyor. Yerinizde olsam..."

"Yeter, kes!" Dedim sinirle "seninle bu konuşmayı yapmak istemiyorum. Oğlumun kaydını sil."

"Jisung..."

"Sus! Yapma," dedim elimi alnıma atıp okşarken.

"Bir oğlun olduğunu duymuştum ama... On bir sene kadar önce oldu ve küçük bir çocuk sanıyordum."

"On altı yaşında," dedim bıkkın bir ifadeyle. Güçlükle başımı kaldırıp ona baktım ve ince gözleri ile gözlerim buluştu. Onu görmek kesinlikle felaketim olmuştu. Ağlayacaktım.

"Sana çok benziyor."

"Evet," dedim ve içimde garip bir his oluştu o anda "neyse ki annesine benzemedi."

"Minho ben..." Dedim, Minho yutkundu ve bana baktı "ben özür dilerim. Sizi hayal kırıklığına uğrattım."

Ayağa kalktım ve kapıya yöneldim. Minho ayağa kalktı ve bileğimi yakaladı.

"Bırak gideyim," dedim derin bir nefes verirken. Minho beni kapıya yasladı ve başını boynuma gömdü.

"Gitmesen olmaz mı? Bari bu sefer gitmesen?"

GONE | minsungHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin