Medya: Özel gecede ki çiftimiz.
~~
Duyduklarım ile kısa süreli geçirdiğim şok yüzünden kendime gelmem uzun sürmüştü. Baran ağzını açıp tek kelime etmezken, bende orada durmanın anlamsız olduğunu düşünüp orayı terketmiştim. Baran peşimden koşturup bana açıklama yapmaya çalışmıştı ama her seferinde bölmüştüm konuşmasını. Şimdi eve gelmiştik ve gelir gelmez kendimi odaya kilitlemiştim. Şimdi Baran kapının ardında durmuş, kapıyı açmamı söylüyordu ama onu görmeye ve dinlemeye hiç niyetim yoktu!
"Arin son kez söylüyorum bak aç şu kapıyı, yine yanlış anladın."
Yine ve yine ses çıkarmamıştım. Normalde ona bağırıp çağırıp kavga etmem gerekirdi ama ben sessiz kalarak onu daha çok çıldırtıyordum sanırım.
"Arin kime diyorum ses ver!"
Derin bir nefes aldım. Sakin olmalıydım sadece sakin olmalıydım.
"Arin bak eğer bu kapı üç saniye içinde açılmazsa olacaklardan ben sorumlu değilim!"
Hah papucumun ağası beni tehtid ediyordu! Sen git o eski sevgilini tehtid et. Birde Esma vardı değil mi? Bitmiyorlardı ki...
Ses kesilmişti. İşte Baran Ağa'nın çabalaması bu kadardı zaten! Fazla bişey beklemiyordum ondan.
Düşündüklerim arasından saniyeler geçerken kapının zorlanmasıyla bakışlarım oraya döndü. Baran kapıya tekme atıyordu ard arda, derken kapının bir anda yere düşmesiyle, baranın kapıyı kırdığını anlamıştım.
"Manyak mısın sen be adam!"
Baran sinirle yanıma geldi ve kolumu sıkıca tuttu.
"Beni sen manyak ettin kızım!"
"Kızın değilim ben senin!"
"Arin bak delirtiyorsun yine beni!"
"Kim kimi delirtiyor acaba?"
"Yanlış anladın diyorum."
"Nedense her seferinde ben yanlış anlıyorum."
"Doğrusunu dinlemiyorsun çünkü!"
"Baran bırak kolumu!" Diyerek kendimi geri çekmeye çalıştım ama nafileydi! Kolumu öyle bir sıkıyordu ki milim bir mesafe bile kıpırdayamamıştım.
"Bırakmıyorum beni dinleyeceksin!"
"Ya bırak dinlemiyorun anladın mı?"
"Arin!"
"Ne Baran ne! Yeter artık ben sıkıldım senin bu çevrend-" sözümü tamamlayamamıştım çünkü baranın dudakları sözümü tamamlamama engel olmuştu.
Neye uğradığımı şaşırmıştım. Baranın dudaklarımın üzerinde ki baskısı devam ederken onu geri itmeye çalışsamda beceremiyordum. Beni öyle öfke dolu öpüyordu ki, dudaklarımın acısını çok net hissediyordum.
Baran kendini geri çektiğinde ne tepki vereceğimi bilmiyordum. Kesinlikle dudaklarım morarmıştı buna emindim.
"İşte böyle sustururlar!"
"Sen çok..."
"Ben çok ne karıcım?"
"Pisliksin!" Diyerek omuzuna vurmuştum. Gitmek için adım atmıştım ama sevgili kocam buna engel olmuştu yine!
"Baran bırak artık ne istiyorsun?"
"Seni."
"Ben seni istemiyorum bırak!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ARİN
Romance"Gözlerine bin defa bakmamaya yemin etsem de, her seferinde yeminimi bozacak kadar güzel baktın jina min." -Baran Cihanbeyli Doğudan, Mezopotamyanın tam kalbine kadar uzanan bir aşk hikayesi. Zor ama etkileyici, bir o kadar da sevginin gücünü göster...
