UNKNOWN / Minsung ✔

12- En Değerli Varlık

____

"Böyle oynuyoruz demek?"

"O kadar tatlıydın ki bozmak istemedim."

Jeonmin, Minho'nun taklidini yaptı devamında.

"Park Jeonmin çık dışarıya oynayalım."

Kahkaha attı.

"Çocuk şarkısı ile mi basıyorsun her mekanı?"

"Karşımdakinin zeka seviyesine göre değişiyor tavrım diyelim."

Jeonmin'in yüzü soldu.

"Kendine çok güveniyor gibisin. Yaşlı Dongseok itini saklamışsın diye duyduk. Ona mı güveniyorsun?"

Minho güldü sinirle. Yere bakıyordu.

"İt sizin gibilere denir balım. Bir sonraki gelişimde bir sözlük getireyim, ister misin?"

Minho'nun tavrı Jeonmin'i daha da güldürdü.

"Sen yok musun sen."

"Bunu yapmanızı kim söyledi? Sırf meraktan soruyorum."

Jeonmin, Minho'ya yaklaştı.

"Sence kim söyledi? Unknown."

Minho, ismini bastırarak söyleyişine güldü. Açık açık Seungwon'un yaptığını belli eder gibiydi hareketleri.

"Sana inanmamı beklemiyorsun değil mi?"

Eğer aklına ilk kimin geldiğini söylerse, suçunu kabul etmiş olurdu.

"İster inan ister inanma, sana kalmış. Küçük fahişeni yerinde bulamayınca anlarsın kim kimin arkasından iş çevirmiş.

Minho sinirle öne atılıp Jeonmin'in yüzüne yumruk attı.

"O ağzındakini çıkar!"

"Şu Jihyung mudur Jisung mudur neyse, kim bilir kimler inletiyordur şimdi."

Minho, Jeonmin'i tutup yere yatırdı ve art arda yumruklarını geçirdi yüzüne. Daha yeni başlamıştı ki biri sırtından tutup çekti. Kyungho'ydu.

"Gel buraya homo."

Minho sinirden deliye döndüğünü hissetti. Başını geri attı gülerek.

"Siktiğimin dünyasında ne de çok sürpriz var dimi? Bana bunu yaptıran size neler yapmaz."

Kyungho ona yumruk attığında Minho yere düşmüştü. Kyungho da eğilerek ona baktı.

"Yanlışın var. Sen onun köpeğiydin, ısırdın diye seni öldürüyor bizse yalnızca paramıza bakarız."

Köpeği ha diye geçiriyordu Minho içinden. Bağırmak istiyordu. Burada ölecekti. Jisung'u tehlikede bırakıp gelmişti buraya. Seungwon, en çok değer verdiklerine zarar verirdi. Nasıl da es geçmişti onu. Saklayabildiğini mi düşünmüştü acaba? Saklamaya çalışmamıştı ki. Onca açık vermişken, nasıl da aklına gelmezdi Jisung. Yerde yatmış, bir çok kişinin darbesine maruz kalırken kendini korumaktan başka bir şey yapamıyordu. Ölecekti, sevdiği adamla aynı zamanlarda ölecekti belki de. Belki de Jisung'un şansı vardı ama kendisinin yoktu. Mekandan 20'den fazla adam vardı ve kimi öylece izlerken, çoğu dönüşümlü olarak kendisine tekme atıyordu.

"Tamam! Yeterli."

Jeonmin yere çömelip, saçından tutarak, kanlı yüzünü kendine çevirdi.

"Şimdi gidiyoruz. Sen de seni yalnızca dövmekle yetinip, sikmediğimiz için tanrıların hepsine şükrediyorsun. Tamam mı tatlı surat. Jeonmin çık dışarıı."