𝕃𝕒𝕤𝕥 𝕥𝕚𝕞𝕖

12

Αν βιασεις κάποιον, δεν έχει σημασία το ότι είσαι μόνο 16.

Αν βιασεις κάποιον, δεν έχει σημασία το ότι θα κλάψεις σαν μωρό στο δικαστήριο.

Αν βιασεις κάποιον, δεν έχει σημασία οτι είχες ένα υποσχομενο μέλλον.

Αν βιασεις κάποιον, δεν έχει σημασία πως η ζωή σου θα καταστραφεί.

Αν βιασεις κάποιον, θα έπρεπε να σε κυνηγάει για όλη την υπόλοιπη ζωή σου.

Βιασες κάποιον.
-------------------
"Μάρκο αυτό που σου ειπα. Δεν αλλάζω γνώμη."

Με ακολουθούσε σε όλο το σπίτι. Σε κάθε μου βήμα. Προσπαθούσε να μου αλλάξει γνώμη.

"Ρε Έλλη τι είναι αυτά που λες τωρα;"

"Τι δεν καταλαβαίνεις Μάρκο; Μόλις πάρουμε εκδίκηση για τον θάνατο του Παύλου φεύγω από την συμμορία"

"Ναι δεν καταλαβαίνω όμως γιατί!"

"Γιατι έχω ένα μωρό στα σπλάχνα, και άλλα τρία μωρά πανω."

"Αυτά τα είχες και πριν το θάνατο του Παύλου"

"Ναι αλλα τότε είχα τον Παύλο! Αν πάθαινα κάτι θα ήταν εκείνος, επίσης δεν θα τα προλαβαίνω. Πρέπει να πιάσω και δεύτερη δουλειά για να ζήσουμε"

Αναστέναξε.

Τα βαριά βήματα του δεν ηχουσαν πλέον πίσω μου.

"Εχεις δίκιο. Το ξερω οτι έχει δίκιο. Αλλά εμείς τι θα κανουμε;"

Άφησα την λεκάνη γεμάτη ρούχα στο πάτωμα και τον πλησίασα.

Έβαλα τα χέρια μου στα μάγουλα του.

"Μάρκο, δεν θα σας εγκαταλείψω. Είστε η οικογένεια μου. Θα συνεχίσω να είμαι στην διοίκηση απλα πίσω από την βιτρίνα."

"Τι εννοείς;"

"Στον κόσμο θα λέμε πως εσύ κάνεις κουμαντο, θα κάνω εγώ, δεν θα αλλάξει τίποτα. Απλά για προστασία των παιδιών. Αυτά είναι η προτεραιότητα μου τώρα. Και πάντα θα είναι αυτά."

Μου έπιασε τα χέρια με τις παλάμες του.

"Παντα θα σε προσέχω Έλλη. Μου το είχε ζητήσει ο Παύλος. Και εγω πλέον σε αγαπάω. Είσαι η μικρη μου αδερφή..."

Με τράβηξε και με έκλεισε στην αγκαλιά του.

"Μου λείπει Μάρκο."

Με το χέρι του μου χάιδευε τα μαλλιά.

"Το ξερω μικρή. Και εμενα, και εμενα μου λείπει."