𝕃𝕒𝕤𝕥 𝕥𝕚𝕞𝕖

24

Την είχα στην αγκαλιά μου και την φιλουσα. Ήταν εδώ. Ήταν δική μου. "Που στο διάβολο ήσουν τόσο καιρό Ελλη;" Χαμογέλασε. "Στο νοσοκομείο. Το τελευταίο δίμηνο, βγήκα και σκότωσα όποιον με έχει προδώσει. Τώρα μωρό μου πάμε μέσα."

Το τακούνι της ηχούσε σε ολο το τετράγωνο. Άνοιξε την πόρτα της αποθήκης και μπήκε στον χώρο. "Έλλη!" Είδα την Σοφία να τρέχει στο μέρος της. Πήγε να την αγκαλιάσει αλλά την σταμάτησε.

Περπάτησε με σταθερό βήμα μέχρι να γίνει ορατή στον κάθε ένα από αυτούς. "Είμαι πίσω! Είμαι εδώ και η κατάσταση θα αλλάξει."

"Κάποιος κυκλοφορεί και σκοτώνει ανθρώπους, και από την δική μας αποθήκη και άλλες." Κοίταξε στα μάτια τον Ηρακλή. "Εγώ είμαι αυτή Ηρακλή. Εγώ κυκλοφορώ και σκοτώνω άτομα. Αυτά τα άτομα είναι προδότες η άτομα που θέλησαν το κακό το δικό μου, του Μάρκου η των παιδιών μου. Τώρα λυπάμαι αλλά πρέπει να φύγω."

Προχωρησε στο μέρος μου και έβαλε το χέρι της στο δικό μου. Με τράβηξε έξω από την αποθήκη και καβάλησε την μηχανή της.

Ανέβηκα στην πίσω θέση και αγκάλιασα με τα χέρια μου γύρω από την μέση της. Το δέρμα μου ακουμπησε την μαύρη δερμάτινη του κορσέ της.

"Που παμε;" Μου έδωσε ένα κράνος ενώ έβαλε και εκείνη το δικό της. "Σπιτι. Εκεί δεν έστειλες τα παιδιά;" Εγνεψα και ξεκίνησε την μηχανή με ανεπτυγμένη ταχύτητα.

Ξεκλειδωσα την πόρτα και μπήκαμε μέσα. "Παιδιά τρέξτε!" Ήρθαν και τέσσερα κάτω. Μόλις την είδα τα αγόρια πάγωσαν. Η Λίνα ξεκίνησε να κλαίει ενώ η Παολα την πλησίαζε διστακτικά. "Μαμα;" Την ρώτησε με τρεμαμενη φωνή. Εκείνη γονάτισε. "Εγώ είμαι μωρό μου" Έτρεξε στην αγκαλιά της Έλλης. Έχωσε το κεφάλι της στον λαιμό της Έλλης.

Το γοερο κλάμα της μικρής ακούστηκε. Έπειτα η Λίνα έτρεξε και εκείνη κοντά της. Τα κορίτσια βγήκαν από την αγκαλιά της. Εκείνη σηκώθηκε και πλησίασε τα αγόρια που τόση ώρα ήταν στάσιμοι.

Έσκυψε μπροστά τούς. Το χέρι της ακούμπησε τα μάγουλα τούς. "Συγγνώμη αγόρια μου. Συγγνώμη... Ξέρω ότι εσάς τους δύο σας πληγωσα παραπάνω. Συγγνώμη" Λύγισαν και οι δυο τούς. Την αγκαλιασαν σε μια αγκαλιά τόσο σφιχτή που δεν πίστευα πως υπήρχε τέτοιο είδος. "Συγγνώμη μωρά μου"

Τα παιδια ήταν στα κρεβάτια τους. Εγώ είχα την Ελλη κάτω από εμένα στο κρεβάτι να την αγγίζω και να την φιλαω. "Δεν πίστευα πως θα το ξανά ζούσα αυτό."