𝘔ü𝘦𝘴𝘴𝘪𝘳

20 Bölüm

İyi okumalar :))

Yazım yanlışları veya uyuşmayan sahneler varsa kusuruma bakmayın

Raviş - Güzel Kadın

Duman - Yürek

.....

Kolumdan dürtüldüğümü hissettim ama gözlerimi açacak halim yoktu.

Birisinin kucağına aldığını hissediyordum ama tepki veremeyecek kadar çok uykum vardı.

"Bir şey mi oldu Asena'ya" annemin sesini duyar gibi oldum. Gözlerimi açacağım sıra Kıraç başımı boynuna yaslayıp uyanmamam için bin çaba gösterdi.

"Yok abla uyuyor. Kusura bakmayın normalde bugün yola çıkıcaktık ama benim iş yerinde Asena'ya ihtiyacım oldu. Tek gelmesin istedim beni beklerken uyuyakaldı"

"Oğlum eğer gitmekte niyetliyseniz. Hazırlayalım Asena'nın çantasını siz çıkın yola birkaç gün yoğun kar yağışı diyorlar o hava da gidemezsiniz" kadın haklı yani!

"Ben hallederim abla sen zahmet etme" diyip bir süre sonra beni yatağıma yatırdı.

Yatağı hissedince daha çok uyku beni kendine çekti.

Kıraç'tan

Koltukta oturur bir şekilde uyuyakalan Asena'ya baktım. Bu kız tam bir uykucuydu.

Her bulduğu köşede uyuyordu.

İşlerimin bitmesi ile onu kucağıma alıp arabaya ilerledim. Banka oturan Miraç kapıyı açınca Asena'yı yerleştirdim.

"Benim izin günüm bu birkaç gün lütfen iş var diye arama Asena ile baş başa kalmak istiyorum"

Miraç saçlarını kaşıyarak bana baktı. "Tamam abi tamam. Şu teklif işiniz ne zaman yapıyoruz peki?" Diye sorması ile ona baktım.

Her ne kadar belli etmese de aramızda bir şey olduğuna inanması lazımdı. Teklif almadan aramızda olanlara bir isim koyacağını düşünmüyordum.

Birkaç kere imasını yapmıştı ama anlamamazlıktan gelmiştim.

Aklımda çok güzel bir plan vardı. Eğer aksilik çıkmazsa Asena da çok beğenecekti.

"Biraz daha zamanı var kışı bir atlatalım" dedim. Miraç başını sallayıp uzaklaştı.

Şoför koltuğuna geçip Asena'nın evine doğru sürdüm.

Zile basıp tekrar Asena'nın yanına döndüm. Kolumdan dürttüm ama bir tepki vermeyince kucağıma aldım. Onunla birlikte gidip zile bassaydım uyanabilirdi.

"Bir şey mi oldu Asena'ya?" Diye soran Serap abla'ya baktım.

Kızın başına o kadar şey gelmişti ki! Serap ablanın anneme anlattığına göre bazen uyurken gidip kontrol ediyormuş hala nefes alıyor mu diye!

İşte böylelerine sövüyorlar zaten!

"Yok abla uyuyor. Kusura bakmayın normalde bugün yola çıkıcaktık ama benim iş yerinde Asena'ya ihtiyacım oldu. Tek gelmesin istedim beni beklerken uyuyakaldı" diye açıklama yaptım. Serap abla yumuşayan bakışları ile bize baktı.

Sanırım bu dönemimizde bize en fazla destek veren oydu.

"Oğlum eğer gitmekte niyetliyseniz. Hazırlayalım Asena'nın çantasını siz çıkın yola birkaç gün yoğun kar yağışı diyorlar o hava da gidemezsiniz"