𝘔ü𝘦𝘴𝘴𝘪𝘳

12. Bölüm

İyi okumalar turşularım

:)

Mabel Matiz - Mendilimde kırmızım var

Rauf & Faik - я люблю тебя

.....

Kıraç'tan

Dişi kurdu'mun odasında ne çıkıcak diye bakınıyordum.

Geçen kapısının ağzında dikilmemi saymazsak bu odaya girişimin böyle olmasını asla bu şekilde hayal etmemiştim

"Herhangi bir şey çıkmadı mı?" diye konuşarak odaya giren Emre ile ona döndüm.

"Sadece iki tane not çıktı. Bir uzaktan baksana eşyalarında eksik filan var mı diye?"

Emre dolabın karşına geçip bir süre dolaba baktı.

"Evet var birkaç kazak, pantolon ve şunu söyleyeyim abi ablam bu günlerde, havalarda asla kazak giyen birisi değil" demesi ile alnımı kaşıdım.

O umursamaz amire ayrı sinirdim. Kız bir haftadır ortalıkta yoktu ve gram parmağını oynatmamıştı.

Odanın açılan kapısının sesi doğru döndüğümde minik kardeşleri Alçın gözlerini ufalayarak içeriye girdi.

Aşırı tatlıydı. İstemsizce bir zaman Asena ile benimle böyle bir çocuğum olur mu diye düşünmeden edememiştim.

"Abim sen burda mıydın?" Başını olumlu anlamda sallayıp elinde ki ayıcığı daha sıkı tuttu.

"Sizde mi ablam için kıyafet almaya geldiniz. Yetmemiş mi ki?"

Kaşlarımı çatıp alçına baktım. Sonra onun minik bir çocuk olduğunu hatırlayıp çatılan kaşlarımı düzeltip önünde diz çöküp onunla aynı boya geldim.

"Prenses neden 'siz de mi ablama kıyafet almaya geldiniz' dedin ki?"

Alçına karşı kullandığım kelimeleri onu korkutmamak için teker teker özenle seçip söylüyordum.

Kaşlarını havaya kaldırıp bana doğru iki adım attı. "Ablamın o çirkin gözlü arkadaşı geldi. Adını unuttum ama birkaç arkadaşımızla dağa gezmeye gidicez ablan sınavlarda kendini çok yorduğu için ben onun için kıyafet alıp gidicem dedi ve baya kaldı odasında"

Minik parmağını çenesine koydu ve öylece durup bir şeyler düşündü. "Ha bir de odadan çıkarken bana çikolata verdi. O zaman fark etmiştim parmakları siyah renkte boya olmuştu. Ablamın odasına girip resim çizdi sanıyordum. Ablam gelince o kötülü mavi gözlü abiyi ablama söyledim sinirli halde evden çıktı ama daha gelmedi. Ne zaman gelir? Ben ablamı çok özledim"

Kendimi tutamayıp minik Alçını kollarım arasına aldım.

"Emin ol ablanda seni özlemiştir. Biliyor musun senin bu anlattıklarınla ablanı getirebiliriz" diyerek saçlarını öptüm.

Minik kollarını omzuma sarıp bana sarılmasına izin verdim. "Kıraç abi bulur muyuz? Bu fındık faresi baya bir şey anlattı çünkü?"

Başımı evet anlamında sallayıp istemeyerekte olsa Alçından ayrılmıştım.

"Kıyaç abi lütfen bir daha gel ben seni çok özlüyorum" son kez saçlarını öpüp tatlı sadece yanaktan oluşan yüzüne baktım.

"Tamam prenses daha sık gelicem" diyip Emre ile evden çıktık.

"Ben hissediyordum. Bu Tamer abi de bir şeylik vardı! Ulan bu herif bizim sofrada yemek yemiş insan nasıl utanmadan bir de beraber büyüdüğü çocukluk arkadaşına bunları yaşatabiliyor?"

"Sakin ol aslanım sinir ve öfke bir arada olursa biz Asenayı böyle bulamayız"

Mahalleden Tamer'in arkadaşlarından öğrendiğimiz kadarıyla Tamer şerefsizinin bir dağ evi varmış bizim timden birkaç kişi hazırlanıp yola çıktık.

......

Bölüm dedikodusu burya lütfen

Selam

Merhaba

Güle güle