Asker - JooKyun ✔️

Chapter: 17

Hoşgeldin sevgili okuyucumuz, iyi okumalar 🥰

"Yalnız mısın?"

"Evet."

"Müsait misin?"

"Ne için?"

Changkyun omuzlarını düşürdü, pes edip eve gitmeyi düşündü bir anlığına. Jooheon cevap bekliyordu.

"Changkyun?"

"Konuşmak istiyorum."

"Ne konuşacağız? Her şeyi konuştuk."

"İşimi değiştireceğim."

"İşini mi? Neden?"

"Çünkü işim olmadan yapabilirim ama sen olmadan yapamıyorum."

Jooheon gülümsedi. "İşin olmadan yapamazsın sen."

"Jooheon, kaçıncı kere yüzsüzlük yaptığımı saymayı unuttum."

Jooheon kaşlarını çatmıştı. "Demek bana bunları söyleyerek kendi kişiliğini, karakterini es geçtiğini, gururunu yok saydığını söylüyorsun. Artık hiç gerek yok cidden, yorma kendini."

"Jooheon seni seviyorum ve istersen elli kere reddet, elli bir için tekrar geleceğim."

Jooheon göz devirdi. "Burda olmayacağım, gelmeyebilirsin."

"Bulurum."

Cevap vermedi Jooheon, ona bakarken iç çekerek kollarını bağladı pes etmişçesine. Changkyun devam etti konuşmaya.

"Gitme dediğimde neden gittin?"

"Neden gitmeyecektim?"

"Yalvardım ben sana Jooheon." İçeriye adım attı Changkyun. "Mesleğini bırak dedin, bırakıyorum." Üzerine doğru yürüyordu. "Değil o şerefsiz, bir başkası da gelse sen benimsin. Sana anlatamıyor muyum ben?"

Jooheon geriye doğru yürüse de aralarındaki kısa mesafe hep aynıydı. İfadesizce cevap verdi.

"Öyle bir şey yok. Kalmadı."

Changkyun'un kalbi tekledi bunu duyduğunda. "Kalmadı mı?"

"Kalmadı."

Elini Jooheon'ın kalbinin üzerine koydu ve göz teması kurdu.

"Tekrar söyle."

Jooheon'ın kalp atışı değişmiyordu. "Kal ma dı."

Biraz olsun değişmesini istedi Changkyun. Hızlansın istiyordu yalan söylediği için. Yine de hafifçe kaşlarını çattı.

"Yalan söylüyorsun."

"Kendini buna inandırma."

"Jooheon yalan söylüyorsun. Beni hiç mi özlemedin?"

"Özledim çünkü her şey çok yeniydi. Bir anda kopartıp atamıyorsun ama sonra alışıyor insan, kabulleniyor gerçekleri."

"Dört ay gelmedim. Hiç merak etmedin mi?"

"Burada değildim, geldin mi gelmedin mi bilmiyorum."

"Her neredeysen Jooheon! Hiç merak etmedin mi diyorum sana. Cevap ver. Nasıl kestirip atabildin?"

Omuz silkti Jooheon. "Günden güne merak etmemeye başladım."

"Aylarımızı nasıl silebildin?" Changkyun'un gözleri doldu.

"Silmedim. Hepsi birer tecrübe olarak duruyor aklımda."

Gözleri titriyordu artık. Taşmasına ramak kalmıştı. "Senin bana yaptıklarını unutamam ben, anlıyor musun?"