PHASE 21

25 1 0
                                    


"You know I'm still wondering, of all places... why you invited me here to your house?"

It's also still a puzzle to me that I just asked him this now. He tilted his head to the right when he glanced at me for a moment.

"Hindi ba't sabi ko, dadalhin kita sa lugar na kung saan ay magiging malaya ka?" he gave a slight smirked as he shrugged a bit.

I froze a bit and gulped.

So... he is referring to his home, huh?

May kaunting sumilay sa kanyang mapulang labi nang ako'y kanyang nginitian.

"What I'm saying... there's no rules in here, Celestina. You're happy and free from everything. You can do whatever you want with me without me stopping you." he paused for a while as he squeeked and licked his lower lips.

Now I can't help but my lips slowly automatically formed into a small smile.

"Sa dagat... sa labas... sa kusina... sa sofa... sa kama ko—"

Napaamang ako at muntikan nang bilaukan. "K-Kama mo?" nalilito kong tanong sa kanya.

"Oo." he said with a pair of serious eyes now. Dahan-dahan pa ang naging pagtango niya sa'kin na lalong nagbigay ng karumihan sa aking isipan.

Hindi ko talaga alam kung bakit lahat ng mga sinasabi niya ay binibigyan ko halos ng kahulugan. Kahit sa mga simpleng pagbanggit lamang ay labis na nagbibigay ng malalim na pag-iisip sa akin. Pilit ko na lang talaga iniiwasan at baka kung sa'n pa mapunta ang paglipad ng utak ko.

Nakatulalaan kaming dalawa. At sa huli, ako rin ang unang nagbitaw dahil sa pagkataranta.

"K-Kama ka d'yan!" lihim akong suminghap ng malalim. Binigyan siya ng imposibleng tingin. "Mga pinagsasabi mo? A-Ano namang... gagawin natin sa kama... tss...bastos!"

"Iinom, syempre." my lips parted at his reply.

Ikiniling niya lalo ang kanyang ulo sa kanan at pinakaigihan pa lalo akong tiningnan. Now something seemed to be dancing with amusement in his eyes.

And I couldn't say anything right away, but I could just swallow deeply.

"Kasi pwede tayong magpakalasing araw-araw." tumaas ang kilay niya at binigyan pa ako ng nakakalokong tingin. "Ikaw ha... kung anu-ano iniisip mo." pinagkrus niya pa ang kanyang braso at napailing sa'kin. "Sabihin mo lang at—"

"Screw you, Darcy." I laughed sarcastically, sighed, rolled my eyes, and walked past him. Suko na lang talaga ako sa kalokohan niya. "So... what do you want to show me?" ang pag-iiba ko agad ng usapan.

Namungay ang mata niya kalaunan. His lips formed to a small and sweet smile. Mas lalo akong nagtaka sa sunod na sinabi niya.

"One of my passions, my love." aniya'y sumenyas pa siya sa'kin at sinundan na lamang ang paglalakad niya.

Sa wari ko ay nasa ikatlong palapag na kami. Ilang kwarto na yata ang nadaanan namin dahil kanina pa kami lumilibot dito sa loob ng mansion niya. Hindi alam kung saang kwarto ba kami papasok para makita ang gusto niyang ipakita.

Hindi ko nga alam kung ano ang gusto niyang ipakita, 'e.

Bigla tuloy akong kinabahan.

Even the hallway is in a typical spanish style. Brown floor tiles, massive wooden door with a touch of blue decor. At masasabi kong—ang pinakapaborito ko na talagang parte sa loob ng kanyang mansion ay ang terracotta living room niya. Because it looks very inviting and chic, lalo na kapag sa gabi ay nagkakaroon ng mistulang fireplace. Mas lalo kong naa-appreciate ang ambiance kapag ganoon.

Darcy, The Breaker of Chains: (obsessive-compulsive. psychotic-thriller.)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon