CHRİS'den
Tanrım kadermiydi bu küçük kızın sürekli karşıma çıkması yoksa tesadüf eseri mi sürekli yanımda. Hayatımda onun kadar masum ve güzel bir kız görmemiştim etrafımdaki insanlarin hepsi sahte ve aynı insanlar ama o adeta bir melek. İlk tanıştığımız an geldi aklıma kafede bana çarpıp özür dilemesi onun ne kadar kibar ve hoşgörülü olduğunu ortaya koyuyor, sonra beni okulda gördüğü ilk an tanrım yüzündeki ifade o kadar komikti ki gülmemek için yanaklarımın içini isırmiştim sonra adını öğrendim Sabrina COLLİN ismi o kadar hoşuma gitmişti ki anlatamam ertesi gün kafasını kapıya çarpmasi onun için o kadar endişelendim ki sayıklayıp durdum sonra küçük elleri ile yanağımı okşaması sakinleşmeme neden oldu bana olan etkisini o zaman anladım normalde bu tür krizlerimde kimse beni sakinleştirmez ama o tek dokunuşuyla bunu yapmıştı.
O kadar endişelendim ki onun için hemen hastaneye götürmek istedim ve arabaya bindik ilk olarak velisini arayıp haber vermeliyim ona sorduğumda dolu gözlerle arabadan çıktı o an kendine lanetler okudum arabanın dışına çıkmış gözyaşı döküyordu o an sanki kalbimi deliyolarmiş gibi hissettim ve yanına gittim ve ona elimde olmadan güzel kızım dedim.
Kesinlikle içten söylemiştim bunu bana babasının ve annesinin onu terk ettiğini 5 yaşından beri dedesinde kaldığını anlattı o an onu alıp korumak herkesten saklayıp tüm şevkatimi ona vermek istedim ve küçüğümü alıp dağ evime götürdüm itiraz etmedi ama tedirgin olduğunu anlayabiliyordum ona güven vermek adına elimi omzuna attım ve kafa dinlemeyi bahane ettim asıl amacım onunla yanlız kalmaktı içeri geçtik ve oturduk sol tarafıma oturdu biraz uzaktık kafasını kanepeye yasladı ve gözlerini kapattı yan profiline takılı kaldım gözümü ondan alamadım yaklaşık 5 dk sonra yeşil hareleri aralandı ve bana doğru döndü göz gözeydik birden kendime geldim ve gitmemizi söyledim o da kabul etti evden çıktık ve hastaneye gittik arkadaşım johny sayesinde işlerimiz hemen bitti ve evine doğru yol aldık ondan hiç beklemediğim bı soru sordu. Soruyla ona döndüm bana hayatım ile ilgili soru sormuştu bu soru beni bi tık mutlu etti beni merak etmesi hoştu ama hemen cevabını vermedim meraklı olmanın kötü olduğunu söyledim sonra hemen savunmaya geçti tanrım çok komik di sürekli "şey ettim, şey diye söyledim" falan dedi ve saçmaladığını anladı özür diledi benden bunu beklemiyordum kendimi biraz kötü hissetmiştim.
Evine yaklaşmıştık ona hayatımda kimsenin olmadığını söyledim çünkü öyleydi,mutlu olur gibi oldu ama sonra toparladı. Evinin onundeydik bana teşekkür etti ve arabadan inmek için kapıya yöneldi gitmesini istemiyordum sonsuza dek bende kalsın istiyordum ne kadar da bencildim öyle bı anda aklıma projesi geldi ne yazdığını cidden merak ediyordum konuyu kendisi seçmişti arabadan inmeden onu durdurdum ve projesini istedim yanlışlıkla"küçüğüm" dedim tanrım bu kızın yanında sözler bilincim dışında çıkıyordu ağzımdan afallamiş gibi oldu ve hemen çantasından projeyi çıkarıp verdi iyi günler dileyip arabadan indi ve apartmana doğru yol aldı o girene kadar bekledim ve girdiğinde evime doğru sürdüm.
Evim villaydı tabiki bu evi öğretmen maaşıyla almamıştım asıl işim farklıydı ama okuldan kimse bilmiyordu aile şirketinin veliahtıyım ama şirket başlığı adında mafyalık yapıyordum. Üniversitede felsefe bölümünü okudum ve kafama estikçe okullara girip birkaç ay ders verip gidiyordum tamamen kafa dağıtmak için. Şimdi sıra ufaklığın projesini okumakta kağıdı elime aldım ve ilk sayfasını açtım başlık olarak daddy issues yazıyordu açıkçası çok şaşırmıştım felsefe ile ilgili bir konu bekliyordum merakla okumaya başladım yaklaşık bir saat sonra okumayı bitirmiştim yazdığı şeyler o kadar içten di ki çok etkilendim yarın kesinlikle onunla konuşacakdım.
