I'm in pain 2

𝐏𝐚𝐫𝐭 𝟏𝟎𝟏🍷

جونگکوک:تهیونگ..!

صدای ضعیف جونگکوک میان باد گم شد اما به مقصد رسید.

تهیونگ صدای زمزمه ی جونگکوک را شنید...شاید حس کرد اما راهش را ادامه داد.

در ماشین را باز کرد اما قبل از سوار شدن مکث کرد...
مستقیم به چشمان خیس پسرک خیره شد و لبخند متضاد با حالش زد؛

تهیونگ: حرف های زیادی برای زدن هست ولی بهتره قبلش خوب فکر شه...درسته جونگ کوکی عزیزم؟ قلب من تا همیشه برای تو میزنه، پس از این بابت نگران نباش چون تا زمانی که زنده باشم چشم به راه تو هستم. اگه برگردی بهت اثبات میکنم که عشق ما اشتباه نبوده...اگه برگردی جوری میپرستمت که بشی دین و خدام ولی اگه تصمیم به رفتن بگیری...باز هم معشوقه ی من باقی خواهی موند...باز هم هواتو خواهم داشت ولی از دور...که نه تو اذیت شی نه قلب گناهکارِ من برای داشتنت بی طاقت شه. خوب فکر هاتو بکن که هر تصمیمی که تو بگیری، تصمیم منم هست.

برای نشستن درون ماشین، خم شد که صدای فریاد جونگکوک او را متوقف کرد؛

جونگکوک: حرفاااتو زدی حالا بدون اینکه جواب منو بشنوی میذاررری میرییی؟

کوک چیزی به یاد آورده بود که حرف زدن را برایش سخت کرده بود.

وقتی صدای بوق پشت سرهم ماشین بگوشش رسید و تهیونگ برای نجاتش به سمتش پرواز کرد، صحنه ای قدیمی در ذهنش به نمایش گذاشته شد.

صحنه ی تصادف ۲ سال پیش...

جونگکوک:لعنتیی حتی فراموشیه من کااار توووو بووود

با قدم هایی بزرگ خودش را به تهیونگ رساند و یقه اش را به مشت کشید.

جونگکوک:اووون زمااان عشقت واقعی بود که منووو با ماشینن زیر گرفتیی؟

تهیونگ سرش را پایین انداخت و چشم بست.

کوک دست هایش را عقب و جلو میکرد و باعث میشد بدن تهیونگ هم تکان بخورد.

جونگکوک: به من نگاااه کن...منو ببین لعنتییی.

تهیونگ مطمیعانه چشم هایش را باز کرد و به چشمان پسرک خیره شد.

با باز شدن چشم های تهیونگ، ثانیه هوش و حواس پسر کوچکتر پرت شد و غرق چشمان تهیونگ شد.

چشمان تهیونگ پر بود از حرف ها نگفته...
پر بود از احساساتِ اِبراز نکرده...
پر بود از عشق شکست خورده...

چشم هایش هم دیگر مثل قبل ترسناک نبودند.

مشت لرزانش را به صورت تهیونگ کوبید و ارتباط چشمی شان قطع شد.

تهیونگ هیچ نمی گفت...نه حرفی میزد نه از خودش دفاع میکرد.

فقط و فقط گوش هایش را به پسرک سپرده بود تا درد هایش را حوار بکشد و کمی خلاص شود.