2 saat öncesinde, olaydan önce Yankı;Yolda yürürken daha yeni okuldan dönüyordum. Zoraki bir şekilde giderken kimseyle konuşmamaya özen gösteriyordum. Yoluma çıkan, bir şey soran kişilere ise kendime hakim olarak sakince anlatmaya çalışıyordum. Yolda giderken aynı yolda evlerimiz olduğu için Larayla karşılaştım. Bir süre uzaktan bile olsa birlikte yürüdük. Lara yürürken bana hafifçe yaklaştığını gördüm, ani bir hamle ile yanından uzaklaştım. O ise hala ısrarcıyken bende uzaklaşıyordum. Yolun en köşesine sıkışmışken hızlandım ve dolayısıyla daha çabuk eve vardım. Eve girdiğimde Laraya bir el bile sallamamıştım. Hemen soğuk bir duş aldım ve günün stresini üzerimden atmaya çalışıyordum.
Sonrasında yaşadığım olay beni kısa süreli bir şoka soktu.
"Size eve giderken yaşadığım şeyi söylesem, inanmazsınız!"
Arkadaşlarım heyecan içinde dinledi.
"Noldu noldu söyle!?"
"Larayla yolda yürürken ben evime girdikten sonra duşa girdim. Sonra benim duşa kabinin önündeki camda Larayı gördüm! Odamı inceliyordu ve tam odamın camının önüne gitti içeri falan baktı beni göremeyince gitti sanırım!"
"Oha!"
"Laraya bak ya!"Uzun süreli kahkaha ardından mutfağa gittim ve kendime bir bardak su koydum. Salonda sesini fullde bıraktığım televizyonu kısmaya gittim. Bardağımı mutfakta bıraktım ve sesi kısınca yeniden mutfağa gittim. Bardağım yoktu. Her yere baktım fakat yoktu. Elimde salona gittiğimi düşünüp salona gittim ve televizyon ünitesinin üstünde buldum. Su içilmişti. Evet, suyu salona getirmiş olabilirdim fakat içmediğime emindim. Evin içini biraz kurcalasam iyi olacaktı. Evin içinde sessiz adımlar atarken önüme çıkmasını son beklediğim kişi Meteydi. Elimdeki sopayla suratına sert bir darbe ile vurdum. Arkasından Laranın cırtlak sesi geldi. Laraya vurmayacaktım fakat ona sinirli bakışım bile büyük bir darbeydi. Lara sessizliğe büründü ve öylece Meteye baktı.
"Ölmedi, dimi?" Diye mırıldandı. Ufak çaplı bir şekilde gülüp; "Hayır tabii ki." Dedim. Sonrasında Meteyi tutup koltuğa öylece yatırdım. Mutfağa gittim ve yeniden bir bardak su aldım. Suyu bırakmadan bu sefer içtim ve Mete ayılınca ikisine de kapıyı işaret ettim. Yavaşça çıktılar, Mete çıktığında Lara hala ayakkabılarıyla debeleniyordu. Ayakkabısını giyidikten sonra bana sarıldı ve bende istemesem de sarıldım.
Akşam saatlerinde uykum gelmişti bile. Hemen yatağıma girdim ve ortalama 10 dakika oyalanıp uykuya daldım. Rüyalarım karışık fakat anlamlı gelmişti bana. Her rüyamın ardından uyanıyordum ve geri yatıyordum. Bir çok rüya görmüştüm ve hepsini her ayrıntısına kadar hatırlıyordum. Fakat bir rüyamı, keşke hatırlamasaydım. Diyorum. Bunu görmemin manası neydi ki!? Sinirlenmiştim, saat 5'e varmışken ben uyanıp o saatte sinirli sinirli yürüyordum. Hatırlamasam nolurdu sanki!?
------
Yine mükemmel bir yerde... Son!!!
Canlarim simdi yani benimde heyecan vermem lazım *bence*
Kitabı okurken en nefret ettiğiniz karakter??
Ve en sevdiğiniz karakterrr??
Sorularim bu kadarrr
😸❤️🩹
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Makyaj güzeli - yarı texting
RomantikMete: Makyaj güzeli olduğunu kabul et. Mete: Daha gerçek yüzünü dahi gördüğüme emin değilim. Lara 16 yıllık hayatında bir kez bile makyajsız dışarı çıkmamıştı. O tam bir makyaj güzeliydi. Bir gün Lara bir çocuğu beğenir ve ona anonim bir kişi olara...