Makyaj güzeli - yarı texting

-19-

Lara: Katil derken? Kimsiniz acaba?

Katilsensin.: Katilin kim olduğunu açığa çıkartmak için geldim.

Lara: Ne katili?

Katilsensin.: Bulutun ölümü.

Lara: Katil kim?

Katilsensin.: Sen...

Lara: Ben?

Katilsensin.: Anlamanda sıkıntın mı var? Sensin diyorum.
Katilsensin.: Gerçekten katil olacak zekan yok, nasıl katil olmaya cesaret ettin anlamıyorum.

Lara: Ben katil değilim!

Katilsensin.: Sensin.

*Katilsensin. Arıyor*

"A-Alo?"

"Katil, seni yakaladım."

Aniden gidip gelen ışıklar beni korkutmaya yetmişti.

"Bunu sen mi yapıyorsun!"

"Gelip giden ışıkları mı, evet!"

Arama sonlandırıldı.

Ne yapacağım bilemiyordum, nefesim daralmıştı ve evin bu 4 duvarından kurtulmam gerekiyordu, aksi takdirde bembeyaz duvarların arasında boğulup gidecektim. Dışarı çıkıp biraz hava almalıydım. Dışarı çıktım ve caddede biraz yürüdüm, ardından havanın aniden soğuması ile eve doğru gitme kararı aldım. Eve giderken etrafı inceliyordum, benden bambaşka hayatlara sahip -ya daha iyi ya daha kötü- ki daha kötüsüne sahip kim vardır bilemiyorum. Yolda yerin ortasına yatmış bir köpeği gördüm ve üstüne son hızda gelen bir arabayı fark ettim. Araba daha uzaktayken köpeği çekmek için zamanım vardı, köpeği çekmek için yola doğru ilerlerken aniden yola atladım ve sağıma soluma hiç bakmadım. Bu nedenle yandan gelen motoru hiç fark etmemiştim bile. Motor bana çok sert olmasa bile can yakacak derecede bir hızla çarptı. Aniden nefesimin kesildiğini hissettim. Motorcunun yüzünü kasktan göremiyordum fakat arkasından sallanan saçları ve hafif kıkırdama sesinden bir kadın olduğunu anlıyordum. Neye kıkırdıyorsa artık!? Diye düşünürken kendimi yerde buldum. Kadının ise yere doğru bakıp, ufak çaplı bir kahkaha atması ardından ne oldu hatırlamıyorum. Zaten gözlerimi Yankının meşhur kız arkadaşının yanında açtım. Bir koltukta yatıyordum, burası tanıdık bir ortam değildi. Ekin yanımdaki koltukta oturmuş kahvesini yudumlayarak bir şeyler yazıp çiziyordu. Kafamı kaldırıp bir süre hayatı sorguladım, sonrasında her şey yerine oturunca gözlerim Ekinin yaptığı şeye daldı. Bir çok kalp çiziyordu ve resimler yapıyordu.

"Yankıya mı yapıyorsun?"

Başını salladı ve yapmaya devam etti. Bir süre sonra telefonu çaldı ve yerinden kalkıp başka bir odaya girdi. Yine de sesini net bir şekilde işitebiliyordum.

"Evet şuan uyuyor."
"Nasıl söyleyeceğim onu!?"
"Saçmalama Mete!"
"Annenin ona vurduğunu nasıl söyleyebilirim!"
"Annen babanı onun öldürdüğünü düşünüyor olabilir fakat o öldürmemiş işte!"

O an hayatım bir süreliğine durdu sanki. Annesi, bana vuran annesiydi. Ayrıca bana yazan, beni suçlayan, beni korkutan kişi annesiydi.

"Lanet olsun..."

İçerinden derin nefesler eşliğinde geldi ve hiç bir şey bilmiyormuş gibi 'ne oldu?' imasında bakışlar attım. Gözlerini devirdi ve "Boşver, karışık işler." Dedi. Sonrasında işinin başına geri geçti ve yine bir şeyler çizip kesmeye devam etti. Yavaşça ayağa kalktım ve yaptıklarına baktım. Bir çok küçük not hazırlamıştı ve kalpler ile de süslenmişti. Yanında ise "Romeo ve Juliet" isimli kitap vardı. Çizip kestiği şeyleri sayfalara yapıştırıyordu. Öpücük kartları, bir çok uzun yazı ve kalpler... Evet gerçekten mükemmel bir ilişkiye sahipler. Ben ise ne Mete ile, ne'de Yankı ile bir ilişki kuramadım. Yani bana aşık olmadılar. Her neyse bu konuyu açmayalım -Aksi taktirde bu konu çok uzayabilir.- Lavaboyu aradım ve bulduktan sonra yüzümü buz gibi bir su ile yıkadım ve bütün uykum bir anda açıldı. İçeri geri gittim ve telefonumu yanımda şarjda görünce yüzüm hafiften güldü ve telefonu elime aldım. Dünden bu yana olan şeyleri inceledim.

"500 mesaj, 15 Instagram bildirimi, 10 tane haber..."
"Çok sıkıcı."

Telefonu bir yanıma koydum ve koyduğum an telefonum titreşime girdi.

"Bilinmeyen numara"

"A-lo."
"Buldum seni küçük kız."

Ve o an motorcudan duyduğum kahkahanın aynısını duydum, kulaklarımı tırmalayan o lanet ses...

~~~

Umarım bu bölüm hoşunuza gitmiştir. Uzun bir aradan sonra en son ne yazdığımı hatırlamak, son bölümleri tekrar okumak biraz zahmetli oldu açıkçası:') neyse artık uzun aralar olmadan her boş zamanımda -veya geceleri- kitap yazıp yayınlayacağım. Fakat sizin destekleriniz olursa.

Her neyse iyi akşamlar diliyorum~~