"Adil değil."Diye mırıldandım. Kendi kendime isyan ederken bir yandan da ağlamaya başlıyordum. Engel olamıyordum, içimde beni korkutan bir şeyler vardı. Lakin ne var çözemiyordum. Yankının bir kızla iletişim halinde olması mühim değildi, ancak Yankının beni unutması sorundu. Bu nedenle yanında başka birini görmek, onunla çok iyi anlaştığını görmek... Beni unuttuğu hissine kapılmamı sağlıyordu. O kızı akıldan çıkarabilecek olsam da, Yankının beni unutabilecek olması aklımdan o kızı çıkarmama engel oluyordu. Hani bazı anlar gelir ya, ağlamamak için zor dururken aklından onca şey geçer. Adil olmadığını bilirsin, ancak elinden hiç bir şey gelmez. Sadece kötü bir karakter altında bir çok plan kurarsın. Onlardan bazıları da benim aklımdan geçiyordu, duysanız kötü biri olduğumu düşüneceğiniz bir çok planın arasından bomboş sıyrılıyordum. Yine de onu aradan atmak gibi isteklerim ve aradan atmak için bir planım vardı.
"O kızı aradan atarsam her şey normale döner."
Telefonumdaki arkadaşıma bunlardan bahsederken, beni gerçeklerle kavuşturmasını ummuyordum, aksine beni onaylamasını, bana yardımcı olmasını bekliyordum ama insanlar göründüğünden de başka düşünüyor. O an fark ettim ki, insanların dışı ile içi bambaşka karakterlerle kaplıymış.
"Lara, Yankı her zaman senin peşine kuyruk olamazdı, değil mi? Burda Yankıya da yazık olur, şuan herkes olması gereken konumda. Sende hak ettiğin konumdasın."
Hak ettiğim konum, içinden çıkılamaz bir bataklık mıydı? Bütün dertlerimin bir yığın halinde üstüme gelmesi, benim hak ettiğim bir şey miydi?
"Evet hak etmiştim."
O sırada ağızımdan çıkan masum sözcükler bunlardı. Ağlamamak için zor dursam da sesimin titrediğini hissediyordum. Aynadaki görüntümle bir süre bakıştım, o kadar bitik görünüyordum ki, sanki bu yaşımda ölmüş, ama hala yaşıyor gibiydim.
"Kız ne kadar güzeldi, değil mi?"
"Evet, çok."
Yüzümde acı içinde bir tebessüm oluştu. O ve ben, bambaşka iki kişi ve Yankı ikimizle de iletişim halinde, yani benle iletişim halindeydi sanırsam.
Yankı'dan;
"Yeni bir mesaj attı."
🦋: *Fotoğraf*
🦋: Sence şapkam yakışmış mı?Yankı: Çok yakışmış:)
🦋: Teşekkürler<3
🦋: Bugün bir yerlere gitsek diyorum.
🦋: Ne dersin?Yankı: Bunun için mi bu hazırlık?
🦋: Evet^^
Yankı: Keşke cevabımdan sonra giyinseydin.
🦋: Neden, cevabın hayır mı?
Yankı: Geliyorum, evinin önüne.
🦋: Ya<3
Ω
Lara: Yankı?
Yankı: ?
Lara: Nasıl gidiyor, neler yapıyorsun?
Yankı: Arkadaşımla buluşmaya gidiyorum, sen?
Lara: Bende cafe de oturuyorum.
Yankı: Güzel.
Yankı: Yalnız mısın?Lara: Evet.
Yankı: Arkadaşımla birlikte yanına gelmemi ister misin?
Lara: Olur.
Lara: *Konum*--
Lara'dan;
Açık söylemek gerekirse kiminle geleceğini merak ediyordum, ancak ufak bir tahminim vardı. "O" kız ile gelme olasılığı benim için oldukça yüksekti. Ortama girerken bir anda Yankının sesi yükseldi.
"Hey, Lara!" Diye bana seslendi. Ona baktığımda doğru tahmini yaptığımı fark etmiştim. Özene bözene hazırlanmış kızın yanında köylü gibi kalmıştım. Yankı ise şık bir gömlek ve pantolon giymişti. Kızın üstündekileri teker teker inceledim. Beyaz siyah bir etek ve üstünde siyah bir gömlek vardı, gri tonlarında bir kolyesi vardı ve biraz uzun botlar giyimişti. Yani yine çok güzeldi. Ben ise siyah bir pantolon ve kısa mavi bir tişört tercih etmiştim, converselerim de yine ayağımdaydı.
Yalnızca bugün özenmemiştim, şansıma bak!
-------
Olayları diğer bölüme sakladımm eheheh bu bölüm kaossuz geçtii
Kızın ismini sıradaki bölüm öğreneceksiniz, yine de bolca isim önerisinde bulunabilirsiniz, belki içlerinden birini kullanırımm✨
Bir sonraki bölümde görüşmek üzeree
🌞✨
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Makyaj güzeli - yarı texting
RomansaMete: Makyaj güzeli olduğunu kabul et. Mete: Daha gerçek yüzünü dahi gördüğüme emin değilim. Lara 16 yıllık hayatında bir kez bile makyajsız dışarı çıkmamıştı. O tam bir makyaj güzeliydi. Bir gün Lara bir çocuğu beğenir ve ona anonim bir kişi olara...