Chapter 18

30 2 0
                                    

~Pain~

Dumiretso agad kami ni Lucas sa clinic, hindi talaga titigil itong mokong na ito hangga't hindi ako nakikitang nasa maayos na kalagayan.

Hawak-hawak niya ngayon ang isang bulak na may betadine habang dinadampian ang mga kalmot nuong Artistang olikba na iyon, hindi ko mapigilang mapatingin sa maamo niyang mukha.

Halos magwala na ang kung anong bulate sa katawan ko dahil sa kakaibang nararamdaman, boyfriend material ang loko. Mas lalong bumilis ang tibok ng puso ko nuong tumingin siya sa mata ko, gosh! Hoy, iyong puso ko hindi ko mapigilan sa bilis ng tibok.

Baka marinig niya, nakakahiya.

"Iyong si Abigail ba ang may gawa sa 'yo nito?" Seryosong saad niya habang nilalagyan na ng band-aid ang mga sugat.

Tumango naman ako, "Hindi ko nga alam kung bakit, pero ang sabi niya ay problema daw nila ako ng Ate niya. May alam ka ba or may nasabi ba ako sa iyo nuon na dahilan kung bakit kami ni Jacob kinasal? Hindi ko lang maintindihan." Nakakunot nuong tanong ko habang nakatingin pa din sa kaniya.

Saglit na dumaan ang irita sa mukha niya pero nawala din ka-agad, seryoso siyang tumingin sa akin.

"Set up lang dapat ang lahat, babayaran ka ni Sir Mercado every year kapalit ng pagpapakasal mo sa kaniya. Sabi mo sa amin ni Beatrice at six years na lang ang itatagal ng Daddy ni Sir kaya ka pumayag. Before the incident, sinabi mo sa 'min na nahulog ka na. Na-attached ka na hindi naman dapat." Nagbaba siya ng tingin at saka hinipan iyong isang natitirang sugat na wala pang band-aid.

Nagtataka ko naman siyang tinignan at tumawa, "Nagpapatawa ka ba? Sa mga libro lang iyan nangyayari oy, wala tayo sa kdrama sis." Tumatawa paring ani ko dito pero tinignan lang ako nito ng seryoso at saka umiling.

"Hala eh? Ako ma-attached agad? You know me naman, Lucas. I don't fall easily, suwerte na lang kung sa 'yo ako ma-fall." Dinaan ko sa tawa para hindi mahalata na may iba akong point.

Paano ako mafa-fall kay Jacob kung head-over-heels ako sa lalaking kaharap ko, but uh huh, in a low key way.

Binatukan ako nito at saka itinuro ang mga sugat ko na may band-aid lahat, "Tapos na, lagyan mo na lang ng ointment pagka-uwi mo para hindi mag-peklat. Bibilhan na lang kita mamaya para hindi ka na mapagod." Mahinang sabi nito at saka tumayo na.

Tumayo na din ako at saka niligpit iyong papel ng band-aid, nilagay ko iyon lahat sa bulsa ko. Nagulat ako ng may sumalubong na jacket sa mukha ko, binaba ko naman iyon at nakita ko ang nakangiting mukha ni Lucas.

Shocks, ang pogi!

"Echos ka, Lucas!" Kunwaring inis na sabi ko dito at saka inilahad ang jacket niya.

Umiling naman siya habang tumatawa pa din, "Suotin mo iyan, ang mabango kong amoy ang magpapa-bilis ng pag-galing ng mga sugat mo." Mayabang na ani nito at saka inamoy pa ang sarili.

Inirapan ko naman ito at saka isinuot na lang ang kaniyang jacket, in fairness mabango huh.

"Amoy matandang hukluban naman ito, siguro hukluban na ang may-ari." Panunuya ko habang palabas ng clinic.

Humalakhak siya at saka patakbong sumunod sa akin, habang naglalakad kami papuntang classroom ay inakbayan ako nito.

"Ang pogi ko naman masyado para maging matandang hukluban, Babe." Nakangising ani nito at saka kumindat pa.

Teacher's PetTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon