(03:00 am)
"Sunghoon... အဲ့မှာ ဘာလုပ်နေတာလဲ။ အမပြောတယ်လေ...အခန်းထဲ သွားအိပ်ပါဆို။"
"ဟင့်အင်း...မသွားချင်ဘူးအမ။"
"ကဲ...ဘာဖြစ်တာလဲ ပြော။"
"Ddeonu က အစက ကျွန်တော့်ကို စိတ်နည်းနည်းဆိုးနေတာ။နောက်တော့ ကျွန်တော်နဲ့ Wonyoung ဖုန်းပြောတာ
ကြားသွားပြီး အခုလို ဖြစ်သွားတာ။"
"သွားချော့လေ အဲဒါ။"
"မချော့ရဲဘူး။"
"ပြောစမ်း။ နင်နဲ့ Wonyoung က ဘာအကြောင်းပြောတာလဲ။"
"Wonyoung က Yujin ကို ကြိုက်တယ်ဆိုလို့ သူဘာလုပ်ရမလဲဆိုတာ ပြောပြပေးနေတာ။"
"ဪ... အဲဒါဆို... ဘယ်လိုချော့မလဲ။"
"မသိဘူး။ အမပြောပြ။"
"တောင်းပန်ပါတယ် ဘာညာပေါ့ဟဲ့။"
"ဟွမ့်...အဲဒါနဲ့ စိတ်ဆိုးပြေမလားတဲ့။"
"ကိုယ်တောင်းပန်ပါတယ်ပေါ့။ကလေး ကိုယ့်ကို ခွင့်လွတ်ပေး
နိုင်မလားပေါ့။"
"ဟုတ်ဟုတ်။အဲဒါဆို မနက်ကျရင် သွားချော့လိုက်မယ်။"
"အေး..သွားအိပ်ချေ။တော်ကြာ နင့်အမေသိသွားရင် ဆူခံရမယ်။"
"ဟုတ်။ ကျေးဇူးပါအမ။"
"ရပါတယ်။သွားအိပ်ချေ။ သွား။"
"ဟုတ်။"
ကျွန်မပြောတော့မှ လှုပ်လှုပ် လှုပ်လှုပ်နဲ့ အခန်းထဲ ဝင်သွားသည်။ကျွန်မလည်း သွားပြန်အိပ်အုန်းမည်။
(04:07)
ဝှားးးးး.... ဆက်အိပ်ချင်ပါသော်လည်း ဗိုက်ထဲက အစာအိမ်သည် Party ပွဲကျင်းပနေသောကြောင့် ပြန်လည်နိုးထလာပါပြီ။
အခန်းပြင်ထွက်လိုက်သောအခါ...
ဟင်! မျက်နှာချင်းဆိုင် Sunoo အခန်းတံခါးဝကို မျက်နှာပေးပြီး ငူတူတူရပ်နေတဲ့ Sunghoon ကို တွေ့ရတယ်။
"အမလေး...လန့်သွားတာပဲ Sunghoon ရယ်။နင်ဟာလေ...သွားအိပ်ပါဆိုနေမှ။"
"ဟင့်အင်း...အိပ်မပျော်ဘူး။"
"လာ...ငါအောက်ထပ်မှာ မုန့်သွားစားမလို့။ လိုက်မလား။"
YOU ARE READING
My Rich Man | Sunsun |
FanfictionPark Sunghoon ဆိုတဲ့လူကလေ သိပ်အမြင်ကပ်ဖို့ကောင်းတာပဲ။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော် Kim Sunoo က အဲ့လူကြီးကို သံယောဇဥ် တွယ်မိတုန်းပါပဲခဗျာ..... Park Sunghoon ဆိုတဲ့လူကေလ သိပ္အျမင္ကပ္ဖို႔ေကာင္းတာပဲ။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္ Kim Sunoo က အဲ့လူႀကီးကို သံေယာဇဥ္ တြယ္မိတုန္းပ...
