"Fighting ဖေဖေ။ ဖေဖေ လုပ်နိုင်တယ်။"
အောက်လွှာမှ ကလေးများ၏ အော်သံကြောင့် ဝမ်းသာရသလို
စိတ်ပူမှုတို့က တစ်စ တစ်စ တိုးလာ၏။
"အားတင်းထားနော်.."
"ကျွန်တော်...ကြောက်တယ်။"
"ကိုကိုရှိတယ်...ဘာမှမကြောက်နဲ့နော်။"
"ကျွန်တော်သေမှာ ကြောက်တာမဟုတ်ဘူး။ ကိုကို ကျွန်တော့်နောက်ကို လိုက်လာမှာကြောက်တာ.."
ဪ..Sunoo ရယ်...
အရင်က စိတ်မပူအောင် ပြောခဲ့တဲ့ စကားတွေကို စွဲမြဲအောင် မှတ်ထားလို့တော့ဘယ်ဖြစ်မလဲ။ ခက်တာပဲ Sunoo ရယ်..
__
"ထားမသွားရဘူး။ Sunoo ဘယ်ကိုသွားသွား..ကိုကိုလည်း လိုက်ခဲ့မှာ။ တမလွန်ကိုသွားရင် ကိုကိုလည်း ကိုယ့်ကိုကိုယ် သတ်သေပြီး လိုက်ခဲ့အုန်းမှာ။"
__
"အင်းလေ..အဲ့ဒါကြောင့် ဘယ်မှ မသွားနဲ့ပေါ့။"
"အကယ်၍...ကျွန်တော်..သေသွားခဲ့ရင်..မ..မလိုက်လာရဘူးနော်။"
"ဘာလို့လဲ။"
"SunYoon နဲ့ SunJin တို့ နှစ်ယောက်တည်း ကျန်ခဲ့ရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ။"
"Sunoo သာ ဘယ်မှမသွားရင် ကိုယ်လည်း ဘယ်မှသွားစရာမလိုဘူးလေ.."
"အကယ်၍ ကံကြမ္မာကြီးက ကျွန်တော့်ကို မျက်နှာသာ မပေးခဲ့ရင်ကော.."
"အဲ့ ကံကြမ္မာဆိုတဲ့ကောင်ကို ပါးဆွဲရိုက်မှာပေါ့ ကိုကိုက။"
"ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ခဏက ကျွန်တော်တောင်းတဲ့ ကတိကိုတော့ တာိမယ်မလားဟင်။"
"တည်ပါတယ် Sunoo ရဲ့။"
"ကတိ။"
"ကတိ။"
"ကျွန်တော် မရှိတော့ရင် ကလေးနှစ်ယောက်ကို သေချာစောင့်ရှောက်နော်..အလိုအရမ်းမလိုက်နဲ့။ ဆိုးနေမယ်။"
"အင်းပါ။"
"Finghting နော်။"
ကျွန်တော့်စကားကို Sunoo က ဘာမှ ပြန်မဖြေပဲ လက်မသာ ထောင်ပြလာသည်။
ယခုအချိန်ကား Sunoo နှလုံးထဲက ပိုနေသည့် အကြောလေးကို ဖြတ်ထုတ်ရမည့်အချိန်ပင်။
အရင်အချိန်တွေမှာ Sunoo တော်တော် ခက်ခဲခဲ့မှာပဲ။
အသက်ရှူတွေ အရမ်းကြပ်ပြီး အောက်ဆီဂျင်ပဲ အမြဲရှူနေခဲ့ရတာ။ လမ်းနည်းနည်းလျှောက်တာနဲ့ နုန်းချိလာပြီး ပင်ပန်းလာတာတဲ့လေ။
သူ အဲ့အကြောင်းကို ဘာလို့ မပြောပြခဲ့ပါလိမ့်...
တော်ပါသေးရဲ့။ ဆေးရုံ အတင်း ခေါ်လာခဲ့ပေလို့သာပေါ့။
မဟုတ်ရင် ဘာဖြစ်မှန်း သိမှာမဟုတ်ဘူး။
YOU ARE READING
My Rich Man | Sunsun |
FanfictionPark Sunghoon ဆိုတဲ့လူကလေ သိပ်အမြင်ကပ်ဖို့ကောင်းတာပဲ။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော် Kim Sunoo က အဲ့လူကြီးကို သံယောဇဥ် တွယ်မိတုန်းပါပဲခဗျာ..... Park Sunghoon ဆိုတဲ့လူကေလ သိပ္အျမင္ကပ္ဖို႔ေကာင္းတာပဲ။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္ Kim Sunoo က အဲ့လူႀကီးကို သံေယာဇဥ္ တြယ္မိတုန္းပ...
