Fell From Grace [ON HOLD]

27

Follow me for more updates.

Wesley

"You don't know anything!" Siya.

"Why can't you just stop your engagement?"

"If it's that easy then I'm not supposed to have a boyfriend in the first place." Sagot nito. 

Nag echo yung conversation namin ni ma'am kagabi. I can't believe how selfish I was for only thinking about my own feelings. I never even considered her situation and I hate myself for that.

Nakarating ako sa condo ni Ma'am. Its Friday ngayon pero kakaiba yung nararamdaman ko this morning. Double ata yung kaba na na nafefeel ko minding that I unknowingly admitted to myself that I like her.

I was about to knock on the door nang biglang bumukas yun. Nagulat ako dahil she's right there and ready to go. Naka usual black pencil skirt at ternong coat ang suot niya ngayon but there's something na kakaiba sa mukha niya dahil kitang-kita na good mood siya. Huhuhu na nakakawindang yung ganda ni Ma'am.

"Good morning Ma'am" masayang bati ko sa kanya dahil nakakahawa yung positive vibes niya ngayon. She greeted me back with a wide smile which is very unlike her dahil kadalasan poker face lang siya or di kaya naka simangot.

"I forgot to inform you last night, ako na muna yung mag da-drive ngayon." Sabi niya.

"Ganun ba?" She nodded. Ibig sabihin ba niyan hindi ako ang mag mamaneho sa kanya?

"No problem, kung ganun ay mauna nalang ako sayo?" Nagtatakang tanong ko.

"No" Mabilis na pagtanggi niya. Ha?

"I meant I'll drive." Hindi ko siya maintindihan.

"Oo nga kaya nga mauna nalang ako sayo since you don't need a driver anymore." mahinahong sagot ko.

"Sometimes you're so dumb Aquino" Maarte itong umirap. "Do I really have to say it in the most simplest form of sentence?" Ayan na naman yung kaartehan niya.

"Maybe?" tangang sagot ko.

Napairap na naman ito for the nth time ngayong umaga nangigigil akong tusukin yun. Char jk I would never so that.

"Ako ang mag da-drive at sabay tayo." Madiin niyang sabi na nagtutunog conyo. Yun lang pala yung gusto niyang ipahiwatig. Siguro slow lang ako pero hindi din kasi siya nagpapaliwanag ng maayos ano akala niya sakin mind reader?

"Let's go?" Tanong niya. Tumango lang ako sa kanya at nag give way para paunahin siyang maglakad. "Did you eat already?" Umangat yung gilid ng mga labi ko. Ih pa-fall siya.

"Yes po tapos na." Tumigil siya sa paglakad at tinignan ako from head to toe. Bigla akong kinabahan sa tingin niya.

"Are you sure you're eating well? Para ka kasing kalansay na naglalakad." Napangiwi ako sa narinig. Ang body shamer naman! Kahit ganito yung katawan ko wala pang nakapagsabi sakin na mukha akong kalansay na naglalakad.

"Oo naman" maikling sagot ko at hindi na nagsalita pa. Nagpatuloy lang din siya sa paglalakad kaya sumunod ako.

Nakapasok na kami sa kotse at papaandarin ko na sana yung saksakan ng bigla niyang kinuha at kinapa yung collar bone at cheekbones ko.

"Anong ginagawa mo ma'am?" Nabiglang tanong ko. Nakakailang na she's touching me carelessly at wala man lang siyang ideya kung gaano na kabilis ang pintig ng heart ko.

"Bakit ang payat mo? You're not this thin from the last few months as I have observed you." Kunot noo niyang tanong. Pero wait, did I hear it right? Inoobserbahan daw niya ako. Kinilig ako ng konti dahil dun pero hindi ko pinahalata sa kanya.