Melankolik Hikayeler

Hikaye 20

~
Saatler 5'i gösteriyordu gün daha ağarmamıştı.
Kaan hâlâ uyanıktı bir türlü uyuyamamıştı gördüğü kabusların ardı arkası bir türlü kesilmiyordu ve bu da onu delirtiyordu.
Yatağında uzanırken gelen telefon sesi irkilmesine yol açmıştı.

Hızla doğrulup telefonuna uzandı :
" Alo"
Hafif kısık ve çatallı ses anında karşılık vermişti:
"Bir sipariş verecektim "
Kaan sipariş alıp resim çiziyordu bu yüzden sesin ne dediğini değil neden şimdi söylendiğini sorguluyordu.

Daha fazla bekletmeyip detayları istedi fakat adamın siparişi Kaan'ın durumu daha da sorgulamasına yol açıyordu . Zehir enjekte edilerek öldürülen bir adamı çizmek hiç normal değildi çünkü. Çok fazla umursamamaya çalışıp en kısa sürede bitireceğini söyledi ve hızlıca telefonu kapattı.

Durumu garipsese de aldırış etmemeye karar verdi ve resmi çizmeye başladı. Kaan'da bu sıralar depresyon hali vardı. Bir işe yaramayan biri gibi görüyordu kendini bu yüzden başlamıştı ya zaten resim işine. Resmini çizmeye devam ederken aklına telefondaki ses gelmişti. Çok tanıdık gelmişti ona lakin numara gizli  olduğundan ve sesin de boğukluğundan anlayamamıştı kimin olduğunu.

Gün yavaş yavaş ağarmaya başlarken resmin taslağını çoktan oluşturmuştu. Gözlerinin yandığını hissedince daha fazla devam edemedi. Lakin uyumaya da vakti yoktu okula gitmek için hazırlanması gerekiyordu.
Uzandığı yerden doğruldu ve çantasına uzandı,birkaç kitap ,çizim defteri ve kalemlik daha fazla bir şey koymasına gerek olmadığına karar verip banyoya gitti gözleri yanıyordu belki su vursam kendime gelirim diye düşündü musluğu açtı o sırada aklına alakasız bir şekilde onu terk eden babası gelmişti. Yüzüne hızla su çarptı ve banyodan çıktı.

Kaan tek yaşıyordu annesine ve kız kardeşine yük olduğunu hissettiği için iki sene önce kendi evine çıkmıştı.

Yine gelen arama düşüncelerinden arınmasına neden oldu.
"Alo" dedi hafif tereddütle
"Siparişim bu hafta sonuna kadar bitmiş olsun" dedi yine aynı ses bu sefer daha katı ama yine sesin kime ait olduğu anlaşılamayacak netlikteydi. Lakin hafta sonuna yetiştirmesi imkansızdı o gün doğum günüydü ve kendine o gün hiçbir şey yapmayacağına dair söz vermişti. Tam reddedecekken

'' Onaylamak zorundasın çünkü işim fazlasıyla acil ve başka düzgün bir kişi bulamadım'' dedi ses katı bir şekilde,derin bir nefes verip onayladı ve telefonu kapatıp hazırlandı daha sonra da okuluna gitti.

Okulda tüm gün o sesi sorguladı ve resimle uğraştı .
...
İki gün geçmişti ve bugün teslim etmesi gerekti resmi fakat adamın numarası Kaan'da yoktu hep gizli numaradan aramıştı adam.

Tek yaptığı beklemek olacaktı fakat bugün onun doğum günüydü güya kendine söz vermişti tek başına kutlayacaktı doğum gününü onu bile yapamıyordu.

Modu iyice düşerken salondaki koltuktan kalkıp sehpanın üzerinde duran sipariş verilen resmi eline alıp geri oturdu neden dedi kendi kendine neden böyle bir resim istenir ki saçmalık .

Düşüncelerinden sıyrılmasına kapı zili neden oldu kaşları anında çatıldı Kaan'ın .

Kimseyi beklemiyor ve istemiyordu yavaşça doğruldu ve kapıyı açtı karşısında gördüğü kişiyle şok olmuştu.

Gelen kişi üç yıldır görmediği babasıydı sinsi sırıtışı simsiyah giyinişiyle filmlerdeki kötü karakterlere benzemişti daha doğrusu Kaan'ın tanımıydı bu.

Kaan bir cevap beklercesine bakıyordu babası anlamış olacak ki
" Siparişimi alacaktım fakat her resimin bir hikayesi olmalı değil mi hadi gireyim de içeride anlatayım "

Kaan ona güvenmese de baba özleminden olacak ki içeri aldı.

Babası elleri montunun cebinde girer girmez konuşmaya başladı :
"Sana bir şu hikayeyi anlatayım küçükken uyumadan önce anlatırdım sana gel yat bacağıma " dedi yumuşak ses tonuyla ve koltuğa oturdu .

Kaan bu anın gerçekliğini idrak etmeye çalışıyor ve güvensizlik içinde ne yapacağını bilemiyordu.

Lakin içindeki çocuğa yenilip babasının bacağına kafasını koyup uzandı.
Babası soğuk bir ses tonuyla anlatmaya başladı:
"15 yaşlarında bir çocuk varmış bu çocuk ailesiyle birlikte güzel bir evde yaşıyormuş fakat çocuğun annesi babasını hiç sevmiyormuş onun yüzünden ,bir gün bir kavga çıkmış ve babası onları terk etmiş daha sonra çocuk da yalnız yaşamaya karar vermiş sanırım oraları tam bilmiyorum daha sonra aradan 3 sene geçmiş" derin bir nefes alıp cebinden bir şey çıkardı lakin Kaan bunu umursamayıp göz yaşlarını siliyordu.

" Çocuğa bir sipariş gelmiş resim siparişi çocuk bu siparişi yapmış ve siparişi veren kişi teslim edilmesi gereken gün evine gelmiş çocuğa resiminin hayattan bir kesit olduğunu göstermek istemiş" sözleri bittiği an
Kaan boynunda bir iğne ucu hissetti babası konuşmaya devam etti

" Sen gideceksin ve annen beni sevecek daha mutlu olacağız "
Kaan kurtulmaya çalışsa da nafileydi babası bırakmıyordu hızlıca boynuna iğneyi batırıp zehri enjekte etti.
Zehir Kaan'ın kanına karışmaya başlamasıyla nöbet geçirircesine titremeye başladı.

Bilinci yavaş yavaş kapanırken gözünden bir damla yaş süzüldü titremesi durdu gözleri kapanırken duyduğu son sözler:
" Hikaye bitti iyi uykular küçük Kaan" oldu .
~
Ne düşünüyorsunuz?