Melankolik Hikayeler

Hikaye 22

*Talyanın anlamı:baharın müjdesi
Açelyanın anlamı:güzel renkli çiçek

Gri eski tek katlı sessiz ve  ruhsuz o eve girdi Açelya gözleri ağlamaktan morarmıştı neredeyse.
Odasına geçip uyumayı denedi olmadı yine, nasıl uyuyabilirdi ki annesi o 14 yaşındayken ölmüştü saçını okşayıp uyutamazdı onu ya da ona hikaye okuyup tam uyumadan boynundaki belirgin damardan öpen bi babası yoktu artık zira o ve kardeşi Talya'yı anneleri öldükten kısa bi süre sonra terk edip evlenmişti.

Ne kadar vicdanlı insanlar var hayatta değil mi ama?

Talya belirdi bi anda odasında güçsüz bi sesle göz yaşlarını silerek konuştu Açelya:
-bi kerecik sarılabilir miyim çok özledim Talya'm baharım çok özledim.

Talya "özür dilerim abla ben senin yanından gideli iki yıl oldu ölen birine sarılamazsın" dedi

Ve böylece gerçek Açelya'nın yüzüne bi kez daha  çarptı. Eskiden ailesiyle gülüşüp eğlendiği evinde hıçkırık sesleri dışında başka bi ses yoktu artık güneş doğmuyordu sanki eve.

Birden kapı çalış sesiyle irkildi Açelya hemen göz yaşlarını silip kapıyı açtı.

Kapıda sözde babası ve üvey kardeşi duruyordu içeri girdiler kapı açılır açılmaz.

İki saniyelik sessizliğin ardından babası konuşmaya başladı
-Açelya bak bu kardeşin Neva artık tanışmanız gerektiğini düşündüm dedi sanki her şey normalmişçesine.

Açelya bi anda bağırmaya başladı
"Sen bizi terk ettiğinde nerdeydin ya da 14 yaşındaki kızının 10 yaşındaki kardeşine bakmaya çalıştığında nerdeydin ben kardeşimin açlıktan bakımsızlıktan öldüğü anı an be an izlemek zorunda kalırken nerdeydin ya ben mezarı tek başıma kazmaya çalışırken nerdeydin baba"
Boğazı yırtılmıştı elleri tirtirtitriyordu babası başını eğdi nevaya baktı
"Kaç yaşındasın sen" dedi açelya soğuk bi şekilde

"10" dedi neva çok korkmuştu

"Demek 10 napiyim şimdi baba öldüreyim mi uğruna bizi çöp gibi attığın kızını" dedi açelya sertçe.

Babasının gözündeki o korku içini daha da yaktı

Nevayı ani şekilde çekti yanına tam bi hamle yapacakken Talya belirdi tekrar

"Abla onun bi suçu yok ki"

"Sen o yüzden yanımda değilsin baharım"

"Yapma abla ben hep yanındayım"

Bi hışımla nevayı bıraktı ve konuşmaya başladı Açelya

"Ya bu evden şimdi şu an gidip bi daha gözüme gözükmezsin ya da istediğimi yaparım" deyip odasına gitti çıkmalarını beklemeden, kapının kapanma sesini dıyduğunda tuttuğu gözyaşları hıçkırıklara karıştı.

Bi anda bağırmaya başladı
"DAYANAMIYORUM BEN TALYA YALVARIRIM İZİN VER TALYA GELİYİM YALVARIRIM" feryat figan ağlıyo saçlarını yoluyodu kulağına gelen fısıltıyla sakinleşti
"Gelebilirsin artık abla ben de seni çok özledim"

Sanki bu anı bekliyormuşçasına odasından temkinli adımlarla çıkıp mutfaktaki taylanın yemek bıçağını alıp talyanın odasına geçti ve talyanın yatağına uzanıp "boynundaki belirgin damardan" bıçağı batırdı.

Bu sefer de Açelya boynundaki damardan öpülerek uyutulmamış oldu ve bu hikayede çoğu hayat gibi güzel bitmedi.

Nasıldııı?