Bir sokak ortasında insanlar toplanmış kanlar içinde yatan kadına bakıyorlardı.Bazıları video çekiyor,bazıları da ambulansı aramaya çalışıyordu.Video çekenlerden biri,kadının nabzına baktığında atmadığını fark etti.
Yapılacak bir şey olmadığını düşündü,videosunu kapatıp oradan uzaklaştı.Sonra bir başkası daha gitti ve kısa süre içinde kimse kalmadı.
Daha sonra bir ses duyuldu.Bu bir çığlık sesiydi.Şoktan yeni çıkan çocuk annesinin yanına gelmişti.Hepsi benim suçum diye düşündü.Eğer -babasının bıraktığı- masanın üzerinde duran ve oyuncak sandığı silahı göstermeye çalışmasaydı bunlar olmazdı dedi kendi kendine.
Bağırıp çağırmaya başladı,bir süre sonra bağırışları hıçkırıklara dönüştü.Bir yandan da annesinin kulağına doğru yaklaşıp "Bilerek olmadı,özür dilerim" diye sayıklıyordu.Çocuğun bu acı çığlıklarını duyanlar da hiçbir şey yapmıyorlardır.Çünkü onlar insan değillerdi.
Tolstoy'un da dediği gibi "Acı duyabiliyorsan canlısındır.Başkalarının acısını duyabiliyorsan insansındır"
Nasıl sizce ?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Melankolik Hikayeler
Kısa HikayeHer bölüm farklı bir melankolik hikaye olacak. Hep hayatları iyi olanların hikayesi yazılır peki hayatları kötü olanlar? ___________________ Yayınlanma Tarihi: 07.06.2022
