YAKAMOZ

4.Suçsuz Mahkum

Oy vermeyi ve yıldıza basmayı unutmayın. Daha hikayenin çok başındayız.Bizimle kalmaya devam edin .
Arkadaşlar desteklerinizi bekliyorum.

Instagram:firdevs_siyah

🎧
Cem Adrian:Kül
Melike Şahin:Geri Ver
Sezen Aksu: Tükeneceğiz

****

Düşüncelerim ve hislerim boşlukta asılı kalmıştı sanki.İçinde bulunduğum durumu açıklamak kadar yaşamak ve anlamakta zordu.Köşeye çekilmiş dışardan bir göz gibi hayatımı izliyordum.Elimi uzatsam dokunabilirdim aslında ama hiç bir şey yapmadan sadece uzaktan izliyordum.Güya benim hayatım.
Elimi uzatamadığım,ipleri elime alamadığım öylece uzaktan izlemekle yetindiğim hayatım...

"Odayı hazırlayın",dedi."Gece uzun olacak" dedi.Beynimin içinde durmadan onun sesi ve kullandığı kelimeler yankılanıyordu.Kafayı yemek üzereydim.

Hayır yapamazdı.Bana dokunamazdı, hayır olmaz.Sakin olmalıydım hiç bir şey yapamazdı.Bedenim duyduklarım ile kas katı kesildi.Tutsam kırılacakmış gibi taş kesilmiştim olduğum yerde.

Kafamın içinde dönen seneryolar beynimi uyuşturuyordu.
Mümkünmüş gibi sırtımı daha çok duvara yasladım.Keşke arkamda ki duvar yıkılsa da ben altında kalsam diye geçirdim içimden.Çok daha iyiydi başkalarının elinin altında kalmamdan.

Göz yaşlarım hala orda olduklarını belli edercesine damla damla yanaklarıma akmaya başladı.Konuşamadım.Konuşacak neyimiz vardı ki?ne onlar anlıyordu beni ne de ben onların istediklerini verebiliyordum.

Ap ayrı bir dili konuşuyor hiç bir şekilde anlaşamıyorduk .Bir an korkudan kalbim duracak sandım.
Nefesim ciğerlerime yetmiyordu.Koca bir bilinmezliğin ve çaresizliğin içinde boğazıma kadar batmış boğuluyordum.

Bana doğru attıkları adımlarıyla kas katı kesilen bedenim ile geriye doğru gitmeye çalıştım ama nafileydi.
Duvarla bütünleşmiş şekilde güçsüz kollarımı hareket ettirip bana yaklaşan adamı itmeye çalıştım.
İçlerinden biri yere eğilip ayağımda ki zinciri açtı.

Göremiyordum onu.Ayağım serbest kalınca tekmelerimi karşımdakine doğru savurdum.Kalan son gücümü de kullanmaya çalıştım nafile bir çabayla.Kollarımdan tutmasıyla ayağa kaldırdı.Yere sürdüğüm ayaklarım ile kollarımı ondan kurtarmaya çalıştım,başaramadım.

"Bırakın beni ben bir şey yapmadım, yalvarırım bırakın...Bırak..."titreyen sesimle bağırmaya başladım.Kolumu tutan adamın diğer eli ağzıma kapanması ile sesim boğuk çıkıyordu.

"Bırakın beni..."

Kolumu tutan adamı beni çekiştirip depodan çıkardı.Attığım her adımda yer ayağımın altından çekiliyordu .
Mezarıma gidiyordum sanki.Tek eksiğim bir kefendi.Gerçi giydirdikleri beyaz gömlekte kefen görevini görüyordu.

Karanlık bir koridorda yürüyor hiç bir şey göremiyordum.Biraz daha yürüdük ve kapısı açık olan bir odaya iterek beni soktu.Oda da bulunan tavandan sarkmış zincirlerle gözlerim kocaman açıldı.Tekrar kolumdan tutup tavandan sarkıtılan zincirlerin yanına çekiştirip sağ kolumu eline aldı ve kelepçeden geçirip zincir ile bilekleğimi bağladı.Bilekleğimin iç kısmında tam nabzımın attığı o nokta da hissettim zincirin ölüm soğukluğunu.