Kendi yansımamı gördüm katran karası gözlerinde.
Gözleri bir mezardı sanki.
Bende o mezara atılmış ,kefen bile giydirmeye üşendikleri bir cesettim.
Bembeyaz bir yüz geldi gözümün önüne
bir an ...
Gözleri açık,ruhu çoktan bedenini terk etmiş.
Bas b...
Hikayem yeni ve desteğinize ihtiyacım var.Oy verip bol bol yorum yapın lütfen.
Yıldızı boya, yorumları donat Yakamoz ailesi.Birlikte var olacağız.
🎧 Sezen Aksu:Unutamam Murat Dalkılıç:Yalan Dünya
17.BÖLÜM:DUYGU SARMALI
****
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yaratılış gerçeği sorgular merak ederiz.Olağan şeylerdir bunlar aslında.İnsan oğlunun merak edip araştırması, üretmesi, öğrenmesi... Mesela kendimden örnek vereyim;Ben ilk tanıştığım insanlara istemsizce mesafeli durur ve analiz yapardım.
İlk izlenim benim için çok önemlidir. Bende uyandırdığı hissiyat ve düşüncelere göre hareket ederdim. Zaten vücut mekanizmam ona göre davranırdı.
Ekin'in ilk gördüğüm anda ondan korkmuştum bu doğru.Ama bunun öncesinde beni ölümden kurtaran adam olduğu gerçeğinide atlayamazdım.Beni tehtid edip yanında tutuyordu evet ama onun sayesinde nefes alıyordum bunu inkar edemezdim.Zamanın da yetişmeseydi o adam beni öldürecekti.Üstelik Ekin beni tanımadan arkadaşına karşı çıkmış ve beni kurtarmıştı.
Çok değil sayılı günleri beraber geçirmiştik ama az çok bir şeyler çözmüştüm onda.İlki kötü bir insan olmadığıydı.Çünkü her bana baktığında yüzünde ki mahcubiyeti iliklerime kadar hissediyordum. Yaşadıklarımdan haberi olmamasına rağmen kendini sorumlu tutması gözlerinde gördüğüm bir gerçekti.
İkincisi iseona karşı içimde var olan güven duygusunun sebebini anlayamıyordum.Çok yeniydi tanışmamız ve asla normal bir tanışma değildi.Buna rağmen onun yanında kötü duygular hissetmiyordum.Ne korku vardı ne de endişe...Ki beni ailemle tehtid eden kişiyken...
Ruhum kapana sıkışmış gibi hissediyordum nedensizce.Tek bildiğim kendimi toplamam gerektiğiydi.
Kafamı yastığa iyice bastırıp gözlerimi yumdum.Uyumak istiyordum.Bedenim yorgunluktan ve uykusuzluktan alarm veriyordu.Ama bir türlü lanet olası adamın yüzü silinmiyorduzihnimden.
Arkasını dönüp gitmesi ve benim orda yere yığılışım, daha sonra Ali'nin yanıma gelip beni mekandan çıkarması aynı saniyelerde gerçekleşmişti.
Ali'nin ısrarlarına rağmen hastaneye gitmek istememiştim bu yüzden direk eve gelmiştik.Odama geldiğim gibi üzerimi değiştirip yatağa girmiştim bedenimin bütün ağrılarıyla beraber.