Kendi yansımamı gördüm katran karası gözlerinde.
Gözleri bir mezardı sanki.
Bende o mezara atılmış ,kefen bile giydirmeye üşendikleri bir cesettim.
Bembeyaz bir yüz geldi gözümün önüne
bir an ...
Gözleri açık,ruhu çoktan bedenini terk etmiş.
Bas b...
Yakamoz'un oy ve yorumlarınıza ihtiyacı var.Desteklerinizi bekliyoruz.Zamanımı ayırıp her hafta beş bin kelimeden fazla oluşan bölüm atıyorum.En azından emeklerimin karşılığı olarak yıldıza basın lütfen.
Yakamoz,inanın bana sizi yarı yolda bırakacak ya da pişman edecek bir hikaye değil.Sadece biraz zamana ve desteğe ihtiyacı var o kadar.Birlikte var olacağız.
Yıldızı boya ve yorumları donat Yakamoz ailesi.💫
🎧 Sezen Aksu:Bırak Beni İzel:Işıklı Yol Dedublüman:Belki
Öncebiraz ağladılar,ama alıştılar şimdi.Aşağılık insanoğlu her şeye alışır!
Dostoyevski 🥀
18.BÖLÜM:BIÇAK SIRTI
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
****
Ağaçların yaprak dökmesi kısır bir döngünün devam etmesiydi.İlk bahar gelir, ağaçlar filizlenir,yaz gelir yeşerir,sonbahar gelir sararır ve kış gelince dökülür.Bu dünya döndükçe ve insanoğlu var oldukça devam edecek olandır.
Bir bebek doğdu,emekledi, yürüdü ve en sonda koşmaya başladı.
Bir insan hayatında büyük bir acı yaşadı,önce dizilerinin üzerine düştü. Zaman geçti,biraz kendine gelince emeklemeye;hayata geri dönmeye başladı.Zaman akar,biraz daha alışır ve bu sefer ayağa kalkarak kendine gelmek ister; yürümeye başlar.Bu sefer uzun bir zaman sonra,kendi içinde acıya alıştığı zaman hayata kaldığı yerden;koşarak devam eder.
İnsan oğlunun doğasında olan bir şeydir bu:Alışmak.
Dünya yıkılsın,sevdiklerin altında kalsın gözünün önünde, canın hiç olmadığı kadar yanıp, yüreğin küle dönsün,yine de bir zaman sonra alışırsın.Zaman geçtikçe kendi içinde acını yaşamaya devam edersin ama acıyla yaşamayı da öğrenmiş olursun.
İnsan hayatı da işte böyle kısır döngü içinde devam ediyor.
Tıpkıbenim olduğum bu durum gibi. Kalbimi paramparça eden abimin ölümünden sonra uzun bir süre kendime gelememiştim.Yaşamanın ne olduğunu bile unutmuştum.Tek gayem vardı o da abimin yanına gitmekti. Nasıl olursa olsun ama bir şekilde abimin yanına gitmek istiyordum. Ne abim tekrar bana geldi,ne de ben abimin yanına gidebildim.Bu hayatın içine sıkışıp kalmıştım.
Ne yazık ki bu hayatta her istediğin olmuyormuş çok iyi anlamıştım bunu.
Sude denen kadından ilk gördüğüm andan itibaren hiç hoşlanmamıştım. Ondan beni rahatsız eden bir enerji alıyordum.Ama ne yazık ki Ekin'in söylediklerine uymak zorundaydım.
