Kendi yansımamı gördüm katran karası gözlerinde.
Gözleri bir mezardı sanki.
Bende o mezara atılmış ,kefen bile giydirmeye üşendikleri bir cesettim.
Bembeyaz bir yüz geldi gözümün önüne
bir an ...
Gözleri açık,ruhu çoktan bedenini terk etmiş.
Bas b...
Satır arası bol bol yorum yaparsanız çok mutlu mesut bir yazar olacağım canlarım 🤗Bir de size zahmet yıldıza da bassanız tadından yenmez 😘
🖤
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bu shop olayını çözmeme az kaldı,olucak inşallah 😂
25.BÖLÜM:KADER BAĞLARI
****
Darmadağın olmuş düşüncelerimi toplamam gerektiğini biliyordum ama şu an öyle bir çıkmaza sapmıştım ki yönümü göremiyor,çıkış yolları bulamıyordum.
Ailemin gelişi beklenmedik ve zamansızdı.Henüz yeni yeni kendime gelmişken ve hayatımın rayına girdiği vakitte bu olmamalıydı.Aileme henüz ne anlatmam gerektiğini bilmemekle beraber içimi kemiren endişe kuruntuları vardı; olanları benden değil de başkasından öğrenirlersediyeydi.
Asaf ile olan uzun bakışmamızda ne oldu der gibi kaşları çatıldı ve anlatmamı bekledi ama benim telaştan iki kelimeyi bir araya getirecek gücüm yoktu.Beni saran kollarından çıkmak için hareketlenince Asaf bu sefer diretmeden beni serbest bıraktı."Afra betin benzin attı,kötü bir şey mi oldu?" derken ayağa kalkıp kolumu tutarak önümde durdu."Ne oldu diyorum sana, cevap ver."Biraz önceye göre tavrı sertleşirken çenemi tutarak göz göze gelmemizi sağladı.Hangi ara gözlerim dolmuştu bilmiyorum amaiçimi kaplayan korkuyu saklayamıyordum.
"Ba-babam burda."derken sesim titriyordu."İzmir'den beni görmeye gelmişler.Ben ne yapacağım?Onlara ne diyeceğim?"Asaf'ın kolları arasında sıyrılıp arkamı dönerken gözlerimi yumdum.Ne halt edeceğim hakkında en ufak bir fikrim yoktu.Kapana sıkışmış gibi hissediyordum kendimi.
"Önce bir sakin ol."Omzuma değen ellerle yönüm tekrar Asaf'ı bulunca yenilgiyle omuzlarım düştü."Ben yanındayım beraber halledeceğiz." Başım sol omzuma düştü ve gözlerimde ki korkuyu göstermekten çekinmeden Asaf'ın dipsiz kuyuyu andıran kara harelerine baktım.
