YAKAMOZ

Yeni kurgudan herkese merhaba.
Kalemimin yazdığı bu kurguyu beraber yaşamak ve hissetmek dileğiyle.
Eğer bu satırları okuyorsan ailemize hoş geldin.

Başlama tarihinizi yazarak başlayın bakalım🕯️

[08.04.2023]

"Yakamoz görüntüsünü oluşturan gözleriydi beni ona çeken"

Kader dedikleri şey biz insanlara göre; Tanrı tarafından yazılmış,biz insanların yaşadığı yaşanmışlıklar olduğunu sanarız.

Ama öyle değil...

Kader; Tanrı'nın bize sunduğu yollar karşısında seçim hakkı tanıdığı ve biz insanların seçimleri doğrultusunda yaşadığımız hayattır.Doğru olduğuna inandığın olanı seçersin.Neyle karşılaşacağını bilmeden ilerlemeye başlarsın bu yolda.Başına gelecekler senin yaptığın seçimin sonucudur.

Sigara gibiydi onun için hayat, içerdi ve biterdi.Hiç bir duyguyu barındırmayan ruhu çoktan göç etmişti bedeninden,yorulmuştu yaşadıklarından.Yaşadığını hissetmiyordu.Ayaktaydı sadece,içi boş bir bedenle.Güçlü, yıkılmaz görüntüsü çizmeliydi düşmanlarına karşı,en ufak açığını aradıklarının farkındaydı.

Ekin Asaf Karalı...

Kaçıncı olduğunu bilmediği sigarasını derince içine çekti.Her zehirli nefeste rahatladığını sanıyordu.Akciğerlerini zehir ile besliyordu ölüme daha yakın olabilmek için.

Bir insan ölmek için yaşarmıydı?

O yaşıyordu.

Her aldığı nefesi bir an önce ölmek için veriyordu.

Bitirdiği sigarasının izmaritini sanki kendi dertlerini yok edercesine çalışma masasının üzerinde ki kül tablasında ezdi.Sert ve hissiz olan gözlerini usulca karşısında ki iş ortağına kaldırdı,buz gibi bir sesle konuştu.

"Serkan gözünüzü dört açın Hakan piçi bir haltlar peşinde mekanlardaki adamları tembihle.Şüphe çeken kim varsa depoya çekmelerini söyle konuştursunlar.Depodaki adamdan bir şey çıkmadı mı?"diye sordu.

Serkan sesli bir nefes verdi kafasını iki yana sallayıp,"Bir bok bilmediğini söyleyip duruyor,bu sefer ki başka, büyük bir bok döndüğü ortada ama çözemiyorum beynim durdu..."diyerek bir küfür savurdu.

Serkan ayakta kendi kendine söylenip bir şeylerin hesabını yaparken odanın içinde volta atıyordu.Karşısında oturan arkadaşına döndü ve karşısında ki enkaza baktı.

Çok sevdiği arkadaşı her geçen gün ölüme daha çok yaklaşıyordu sanki .
Gittikçe çoğalan düşmanları,onu öldürmek için gönderilen adamları...
Yine aynısı ve yine öldürmek isteyen biri daha...

Bir gün gerçekten öleceği korkusuyla onu hiçbir zaman yalnız bırakmıyordu.Kendine eziyet etmekten başka bir şey yaptığını düşünmüyordu.

"Bok gibi görünüyorsun,git uyu biraz ,ben hallederim buraları."dedi en yakını olan Serkan, endişeleniyordu onun için.
Tekrar öfkelenmisti Ekin Asaf,
Bedenine yayılan sinirle ne zaman eline aldığını bilmediği içki bardağını sertçe masaya bıraktı.

"Beni öldürmek isteyen piçler var ,etrafım itlerle doluyken nasıl gözümü kapatıp uyumamı mı bekliyorsun?Kim olduğu belli değil, ne yapacağı belli olmayan piçi bırakıp gidip uyuyayım öyle mi?Siktir oradan..."

Eline aldığı sigarasından derince bir nefes çekti ,sınıra gelen sigarasına diğer izmaritlerinin yanında yer verdi.
Oturduğu sandalyeden ayağa kalktı.
Cam olan duvara yaklaşarak aşağıdaki insanları izlemeye başladı.Bu insanlardan biriydi onu öldürmek için gönderilen.Düşmanları çoktu neticede ilk deneme olmadığı gibi sonda olmayacaktı.Kimin olduğu değil kimin cesaret edeceğini merak ediyordu daha çok.Bugüne kadar çok denenmişti ama hiç biri becerememişti.

Düşmanları değişiyordu her defasında, kişiler farklı, amaç aynıydı .Masadan çekilmesi isteniyordu ondan.Babasının yerini alacak en ideal kişi oydu neticede.Abisi evlenip Amerika'ya yerleştiği için bütün oklar ona dönmüştü.

Ailesinin hayatının söz konusu,onun hayatının kirlenmesinden geçiyordu.Boğazına kadar battığı bu bataklıktan kurtuluşu yoktu.Bu uğurda hayalleriydi en büyük kaybı.Tesellisi ise ailesinin sağ kalmasıydı.Onlar için şu an ayakta bundan çok emin.Ayakta ama yaşamıyor,nefes alıyor sadece.Çoktan kabullenmişti her şeyi.

"Burdan bir yere ayrılma o zaman, işimi halledip beraber çıkarız .Adamı yakaladıktan sonra kimse elimden alamaz onu."Diyerek sesli bir nefes verdi,ne yapacağını bilmiyordu.

Arkadaşına uzunca baktı Serkan, dudağının kenarında oluşan kural tanımaz sırıtışla söylediği şeyin lafı bile geçmiçeğini anladı, burnundan aldığı sert nefesi aynı şekilde verdi ve arkasını dönüp çıktı...

Bir türlü susmayan düşünceleriyle tek başına kalan Ekin ,bakışlarını her zaman gördüğü yarını yokmuş gibi eğlenen insanlar üzerinde gezdirmeye devam etti.

Bekleyecekti.Onu öldürmek isteyenin ayağına geleceğini biliyordu.

🕊️

Yıldızı boyamayı ve de yorumlarda bulunmayı unutmayın lütfen...
Yeni kurgu ve desteğinize ihtiyacım var.

Fikirlerinizi buraya yazın bakalım...

Ekin Asaf Karalı?

Afra Verah?

Serkan Erdem?

Bizi neler bekliyor okuyup görelim o zaman.Sağlıcakla kalın, çokça öpüldünüz.Diğer bölümde görüşmek üzere.

F.E🥂