Unicode
ရွာလေးကအထွက် ထယ်ယောင်းမှာ လမ်းလျှောက်တာများပြီး ဗိုက်ဆာလာရသည်။တခုခုစားရန် ဂျောင်ဂုကို မေးမယ် စောင်းကြည့်လိုက်တော့ ဂျောင်ဂုက ခပ်တည်တည်ကြီးနဲ့ ဘယ်လိုမှဖြစ်ဟန် မတူ...။ဒီလောက် လမ်းလျှောက်ရတာ သူဗိုက်မဆာဘူးလား မသိ။ကိုယ့်ရဲ့ အဆာခံလို့မရတဲ့ ဗိုက်အကြောင်း သိတာမို့ မရဲတရဲနဲ့သာ မေးဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။
"ဂျောင်ဂု...ဗိုက်မဆာဘူးလားဟင်..."
လမ်းလျှောက်နေရင်း ပြောလာသော ကင်မ်ထယ်ယောင်းအသံကြောင့် ဂျောင်ဂု လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။ကြည့်ရတာ သူဆာလို့ထင်ပါ့...။မျက်လုံးလေး ပေကလပ်ပေကလပ်နဲ့ မေးနေရှာတာ..။ဟိုတစ်ခါလို အဖြစ်မျိုးဖြစ်မှာဆိုးလို့ ဂျောင်ဂုမဆာသော်လည်း...
"မင်းဗိုက်ဆာရင် သွားစားကြတာပေါ့..."
မိမိအကြောင်းကို သိသည့်အလား ပြောလာသော ဂျောင်ဂုကြောင့် ထယ်ယောင်းပြုံးလိုက်သည်။ပြောပုံအရ သူမဆာသော်လည်း ထယ်ယောင်းကို ဦးစားပေးသည့် ပုံစံမျိုးကြောင့် ရင်ထဲ ကြည်နူးရပြန်သည်။
ထို့နောက် Gamcheonရွာလေးနဲ့ မနီးမဝေးက ဆိုင်လေးတစ်ဆိုင်ဆီ ဦးတည်လိုက်သည်။သွားနေတဲ့ တစ်လျှောက်လုံး ထယ်ယောင်းမျက်နှာလေးကတော့ ကြည်နူးမှုကြောင့် ရွှင်လန်းနေရော..။သူ့ကို ဂျောင်ဂုက ဦးစားပေးသည်ဟူသော အသိက မျက်နှာက အပြုံးတွေကို မဖုံးမဖိနိုင်အောင် ဝေဆာစေသည်။ထိုအခြေအနေကို ထယ်ယောင်းသိပ်ကျေနပ်သည်။အခုအခြေအနေလေးက အရင်က အတူရှိခဲ့ဖူးတဲ့ အခိုက်အတန့်လေးတွေလိုပဲ ကြည်နူးဖို့ ကောင်းနေရော..။ဂျောင်ဂုရဲ့ ပုံစံက နည်းနည်းတော့ ကွာခြားပင်မဲ့ပေါ့....။
.
.
.ကင်မ်ထယ်ယောင်း ခေါ်လာတဲ့နေရာကြီးက စားသောက်ဆိုင်ရော ဟုတ်ရဲ့လားမသိ။ဒီအတိုင်း အဆောက်အဦးကြီး အတိုင်းသား...။
YOU ARE READING
Yet To Come [Completed]
Fanfictionအကောင်းဆုံးအခိုက်အတန့်ဆိုတာ ငါ့ဘေးမှာ မင်းရှိနေမှ ပြည့်စုံသွားတာမျိုး..... အေကာင္းဆံုးအခိုက္အတန္႔ဆိုတာ ငါ့ေဘးမွာ မင္းရိွေနမွ ျပည့္စံုသြားတာမ်ိဳး..... [Myanmar language =Unicode+Zawgyi] Fanfiction Jeon Jung Kook(Top) Kim Tae Hyung(Bottom) Start Date...