Siyanür zehirlenmesi yaşıyorum. Gülüşü bir çeşit zehir. Bu yol bağımlılığa varmadan öldürüyordu. O denli etkili.
Belinden tuttuğum gibi yere indiriyorum ve boynuna dökülen kılların kaşındırmaması için banyo yapmasını öneriyorum. Uysal bir şekilde ç...
Öncelikle yorum yapan parmakcıklarınızdan öpüyorum çünkü sizin bir yorumunuz beni, bu hikayeyi sevdiğinize ve yeni bölümü heyecanla beklediğinizeinandırıyor. Siz, bir kişi bile, görüşlerinizi bildirmiyor olsanız ben heyecanla kalkıp yeni bölüm yazmam. 💚
Hikayenin gidişatı hakkında düşüncelerinizi de merak ediyor ve keyifli okumalar diliyorum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Şerefe
💌
Daha yerimde düzgünce doğrulamadan heyecanla, “Erez,” diye bardak kıracak cinsten bir çığlık attığımda dudaklarında acı verici bir tebessüm oluştu.
Tuttuğu elimi bırakmadan beni kendine çekip, kollarını belime doladı ve sımsıkı sarıldı. Parfümü, odunsu kokusuyla süt ve maya gibi fermantasyona girerek Erez’in kendine has kokusunu ortaya çıkarıyordu. Burnumun direkleri kırılana kadar kokusunu içime çekip neşeli bir kıkırtıyla ona sarılmaya devam ettim. Çıplak omzuma bir öpücük bırakıp geri çekildi.
Hareketi, boş tenekeye atılmış bozuk para gibi tenimde şangırdadığında titredim. Hayran bakışlarla beni süzdü. Dili tutulmuş gibi kafasını iki yana sallıyordu. “Beni uyarmalıydın ya da bir fotoğraf yollamalıydın. Hazırlıksız yakalandım, ışıldıyorsun resmen.”
Şaşkın bir ifadeyle gülerek, “Yoğun olduğunu söylemiştin. Geleceğini düşünmedim,” dedim.
“Birinin o uçağı kullanması gerekiyordu. Adliyede işim biter bitmez yarınki duruşmanın karşı taraf yüzünden ertelendiği haberini alınca yanında olmaktan başka bir şey düşünemedim.”
“Çok sevindim. Eve nasıl girdin?”
Sırıttı. “Duvardaki asma saksılardan birinde anahtar sakladığını söylemişti Jale abla.”
Aynı bilmiş kıvrılma benim dudaklarımda da peyda oldu. “Diğerini sürekli evde unutuyor çünkü.”
“Kapıyı kimse açmayınca ve sizin de meşgul olduğunuzu bildiğimden soğukta beklemek istemedim,” dedi içeri neden girdiğine açıklama getirerek.
“Beni neden aramadın?”
Kafası karışmış gibi göründü. Tereddütle, “Ailecek yapılan bir şey olduğunu…” deyince hemen karşılık verme ihtiyacı hissettim.
“Ve sen aileden olmadığını mı düşündün?” dedim darılmış ve kınayan bir ifadeyle. Ailemdeki herkes, onun bizimle kaldığı süre zarfında ona alışmış ve sevmişlerdi. Bu, aileden biri olarak sayılması için yeterli bir sebepti.
