Eveeeet! Araya çok zaman sokmadan bölümü yayınlıyorum. Bölümün ilk kısmı yine geçmişe ufak bir dönüş, bu dönüşleri Nur'un geçmişini öğrenmek adına sık sık yapıcaz.
Bu arada yine yorum yok ya. Nedir benim şu yorumlardan çektiğim?
Oy var gayet güzel ama yorum yok, yalvarmak istemiyorum ama nolur yorum....
----------------
Ölüm bize kaç kelime uzaktaydı?
Kaç satır gerekiyordu onu geride bırakmak için?
Bana ölümü anlatın desem hangi biriniz hissettiklerimi kelimere dökebilirdiniz?
Hangi biriniz acımın tarifini verebilirdiniz?
Cenazeler kalabalık olur bizim buralarda. Kara bir yazma geçirir kadınlar başlarına. Ağlarlar daha sonra... canları çıkana kadar ağlarlar.
Çünkü acıyı ifade edebilecek en önemli sembol gözyaşıdır. Gözyaşın yoksa acın da yoktur.
Hayır.
Bunu diyen ben değilim.
Onlar.
Eğer diyen ben olsaydım gözlerimde yaş olurdu şimdi. Ama benim gözlerimde yaş yoktu, derin bir suküt vardı.
Yağmur yağıyordu bardaktan boşalırcasına. Tanıdıktı yağan bu yağmur,çok tanıdıktı. Ablam kadar tanıdıktı.
Çünkü artık yağan yağmur ablamdı.
Sahi benim Ünzilem neredeydi şimdi?
Toprak mı olmuştu, yoksa başıma damlayan şu yağmur damlası mı?
Bulut mu olmuştu kendi gibi ak, ya da olmak istediği gibi özgür bir kuş?
Şimdi söyleyin bana,
Canı çıkan, ağlayan kara yazmalı kadınlar mıydı?
Yoksa önümde beyaz kefeniyle yatan ak yüzlü Ünzile miydi?
-----------------------------
Sakin ve güneşli bir güne gözlerimi açtım demek çok isterdim ama söz konusu benim günüm ise bu pek de mümkün değil gibiydi. Aşağıdan gelen bağırışmlarda bunu onaylar nitelikteydi.
Onu bunu boşverin de cidden bu bağırma sesleri de neydi, sabah sabah. Evet biliyorum sakin insanların yaşadığı bir ev değil burası ama saat henüz çok erken değil miydi?
Olayın ne olduğunu öğrenmek için pijamalarımı umursamadan odamdan çıktım, hızlıca merdivenleri inip sesin asıl kaynağına ulaştım. Sesler tabi ki salondan geliyordu, sahibi de Murat Bey ve oğullarıydı.
"Ayrı eve çıkıcam da ne demek Ilgaz? Sana en başta zaten göstereceğim kadar toleransı gösterdim 'gelmek istemiyorum' dedin, sana belli bir süre hazmetmen için vakit verdim. Ama şimdi sen karşıma geçip ne istediğinin farkında mısın?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Susar Kadın
ChickLitArkamda ki konağa son bir kez dönüp baktım, dile kolay 17 senem geçmişti şu taş duvarlar arasında. Şimdiyse 17 yılı ardımda bırakıp gidiyordum. Gerçek ailemin yanına.
