Herkese merhaba🖐
Bölümü hemen atmak istedim çünkü size söylemem gereken bir şey vardı kitap hakkında.
Burada değil ama bölümün sonuna bu bahsettiğim şeyi yazdım.
Orayı okuyun olur mu?
Oy ve yorum atmayı unutmayın lütfen.
-----------
Dün Aren ve Arda'ya karşı kazandığım zaferin getirdiği mutlulukla okula doğru gidiyordum. Hemen gidip Mustafa'yı bulmalı ve ona bu mutlu haberi vermeliydim.
Sınıfa baktığımda yoktu, sırayla kantine, laboratuvara -kendisi çok severdi orayı- spor salonuna baktığım halde bulamadım. En son çare ise kütüphaneye bakmak kalmıştı.
Buraya girdiğimde masada oturan bir kızdan başka kimseyi görmedim. Belki arka taraftadır diye ilerledim ama gözüm masada ki kıza takıldı. Fazla üzgün ve düşünceli bir şekilde kağıda bir şeyler yazıyordu.
Normalde çekingen bir insan olduğum için gidip konuşmazdım ama o an kendimi kıza karşı o kadar yakın hissetim ki, bir de baktım masasına oturmuşum.
Ben oturunca yazdığı kağıttan başını kaldırdı. Koyu kahve gözleri, benim siyah gözlerimle buluştu. Oturmam onu meraklandırmış olmalıydı çünkü anlamaz gözlerle bana bakıyordu.
"Merhaba. Imm şey, ben seni biraz sıkkın gördüm de, konuşmak istersen diye yanına gelmek istedim. Ama eğer rahatsız olduysan kalkabilirim hemen."
Ona sadece bunu söylemem bile gözlerinde ki mutsuzluğun bir anlığına dahi olsa kaybolmasına sebep oldu.
"Hayır hiç sorun değil, oturabilirsin tabi ki. Ben sadece bazı şeyleri içimde halledemiyorum. Yapacak hiçbir şey de kalmayınca bana, duygularımı bu kağıda akıtıyorum. Geçiyor mu diye sorarsan, hayır geçmiyor ama en azından daha iyi geliyor."
Karşımda ki kızın benim gibi olduğunu gördüm o an. Bende içimdeki halledemediğim şeyleri kağıtlara akıtırdım.
"Bu sorunlarla tek başına başa çıkmak zorunda değilsin ki. Annen ya da baban sana yardımcı olur. Veya bir abi, abla, arkadaş bunlar sana iyi gelebilecek şeyler."
Sözlerimle yüzünde buruk bir tebessüm oluştu, sonra da gözlerine yine aynı hüzün çöktü.
"Haklısın annem bana yardım edebilir, arkadaşlarıma söylesem eminim ellerinden geleni yapacaklardır benim için. Ama bu öyle bir şey değilki, bana öyle bir yara açtı ki biri istesem bile sürecek merhem bulamıyorum."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Susar Kadın
ChickLitArkamda ki konağa son bir kez dönüp baktım, dile kolay 17 senem geçmişti şu taş duvarlar arasında. Şimdiyse 17 yılı ardımda bırakıp gidiyordum. Gerçek ailemin yanına.