KARANLIĞIN NEFESİ

15.bolum

Yigitin ağzından

Bi anda insanın başına dünya yıkılırmı yıkılıyormuş.Benden gidenler sadece acı sevgisizlik mutsuzluk bırakıyordu.Ama Nefesin benden gidecek olması tarifi imkansız bir acıydı.Nefese kendimi anlatmak istesem de beni dinlememişti.Belki dinlese bana hak verirdi.Gerçi eli kanlı bir adama kim inanır kim güvenebilirdi ki.

Ona olan duygularıma inanmamıştı.Sırf gördüklerini duyduklarını söylememesi için ona Nefesim dedim sanıyordu.Oysaki bu hayatta gerçekten bana nefes olmasını istemiştim.Kızımla Nefesle gerçek bir aile olmak istemiştim.Nefes şu kısa zamanda hepimize ilaç gibi gelmişti.Derdimin dermanı bizi yine yalnız çaresiz bırakacaktı.Odamdan çıkıp annemin yanına gittim.Beni ancak annem anlar dinlerdi.Kimse evladına kıyamazdı demi.

Odaya girdigimde annem yüzünde gülümsemeyle beni karşıladı.Eminim uyutuldugum için beni merak etmiştir.Ama Kemal ona bir bahane söylemiştir.Başının üstünden öpüp ellerini tutup yanına oturdum.Ah annem keşke sorularıma cevap verebilsen bana bir çıkış yolu göstersen.

Annemmm ben güçlüymüşüm .Beni tanıyan herkes öyle diyor.Tüm herşeye herkese rağmen dimdik durdugum vazgeçmediğim yıkılmadığım için güçlüymüşüm.Ama bilmiyorlar ki ben yenildim kaybettim.Bir çift yeşil göze yenildim.Keşke güçlü olmasaydım hep istediğin gibi normal bir işim olsaydı.İçimde verdiğim savaşı bilmiyorlar annem.Nefes dinlese inansa onun için kızım için senin için gerekirse bu karanlığı aydınlığa çeviririm annemm.Hem annemle konuşup hem ağlıyordum.Ben zaten bı annemin yanında masumdum çocuktum.

Olmaz dediğim birşey olmuştu.Annemin gözünden akan yaşa baktığımda elimi sıkıp "-oglumm"demişti."Konuştun. Konuştun annem. Sesini çok özlemişim. Şükürler olsun Allah'ım. Söyle kurban olduğum konuş benimle." Bir yandan konuşuyor bir yandan da annemin ellerini öpüyordum. Bu anı çok uzun zamandır bekliyordum. Onu zorlamak istemesem de tekrar sessizliğe mahkum olmasından çok korkuyordum. Kaç yaşında olursam olayım bir yanım her zaman annesine muhtaç bir çocuk olarak kalacaktı. Annem zar zor konuşmaya çalıştığında Rabbime şükrederek can kulağıyla dinledim onu.Bu bir mucizeydi.Tam çıkmazdayken annemin oğlum demesi ruhuma şifa gibi gelmişti.De annem bı daha bin defa de demiştim.Annem hafif gülümseyerek bana baktı bişey diyeceği belliydi.Zorlamak istemiyordum hemde hiç susmasın istiyordum."Yi-yigit Ne-nefesi bırakma"zar zor olsada nefesi bırakma demişti.Annemde demekki anlamıştı yokluğumda Nefesin bize şifa olduğunu.Ah annem sen merak etme ne olursa olsun onu ikna edeceğim diyerek annemin odasından çıkmıştım.Nefesin olduğu kata koşarak gittim ne olursa olsun beni dinleyecekti.Kemalde koridorda bekliyordu.
"Kemal kardeşim Nefes herşeyi öğrenmiş burdan gitmek istiyor.Onun gitmemesi için ikna etmeliyiz"dediğimde şaskin gözlerle bana bakakalmıştı.
"Abi ben anlamadım kırmızı elma neyi öğrenmiş niye ikna etcez"dediğinde bı an kafasına vurarak anlatmak istemiştim.Ya gerçekten anlamamıştı yada beni kıvrandırmak istiyordu.
"Kemal kardeşim Nefes karanlık işlerle ugrastıgımızı o adamları öldürdüğümü öğrenmiş.Burdan gitmek istiyor ve ben onu kaybetmek istemiyorum şimdi anladınmı canım kardeşim"diyim omzunu tutup sıkmıştım.
"Tamam abi sende beni kıt akıllı sandın .Sende Nefesi seviyorsun gitmesin diye abisi olarak önce beni ikna ediyorsun bak nasıl güzel anlamışım"
Kemal benim tepemi attırma ne yapıp edip burdan gitmemesini saglamalıyız.Kemal sana sevineceğin bı haberim var .Annem konuştu benimle elimi tuttu.
"Kemalin gozlerinin dolduğunu görmüştüm."
"Bana sımsıkı sarılarak bugunun geleceğini biliyordum. Abi bu mucize gibi birşey . Sonunda sende hak ettiğin mutluluğu bulacaksın.Nefes sana gerçekten iyi gelecek"
"İnşallah kardeşim"
Kemalle kendi aramızda konuşurken Nefes elinde bir çantayla odadan çıkmıştı.Agladığı her halinden belliydi.Ben o mutlu olsun diye herşeyi yakıp yıkmaya hazırken yine onu ağlatan bendim.Ama artık izin vermeyecektim.Ona doğru bir adım atıp" Nefes gitmeden önce beni bir dinlesen eğer dinledikten sonrada gitmek istersen gidebilirsin " dediğimde gözlerini gözlerime kitlemişti.
"Özür dilerim Yiğit bey sizinle konuşacak bir şeyimiz olduğunu sanmıyorum.Simdi izin verirseniz gitmek istiyorum "dediginde olduğum yerde kalakalmıştım.
Ne gitme diye biliyordum nede kal diyemiyordum.Onunda bana karşı biseyler hissetigini biliyordum ama o gözlerindeki kırıgınlıgı keşke görmeseydim.
Kemal bı anda araya girdi ."Kırmızı elma bunu yapma abim önce bi oturup konusalım.Anlamadan dinlemeden karar verme .Dinleyince hak vereceksin .Hadi abim çantanı bırak konuşalım "diye konuşup Nefesi ikna etmeye çalısmisti.
Nefes Kemal'e bakarak "abi şu anda konuşmanın kimseye faydası yok konuşursam kırarım sizi onun için ya beni sen goturursun yada kendim giderim"diye hemen karşılığını vermişti.
Tam bir inatçı keciydi.Daha kötü olmayacağını bilsem omzuma atar odaya girdirip dinleyene kadar çıkarmazdım.Ama işte zorla olmazdı hicbirsey.Nefes gitmek için adım atmıstıki Meleğim hissetmiş gibi ağlamaya başlamıştı.İlk defa Meleğim ağladı diye sevinmistim.Nefes bize bişey demeden elindeki cantayı yere bırakıp hemen kızımın odasına koştu.
Kemalle bende arkasından Meleğin odasına girdik.
Nefes ağlayan kızıma bakıp"benim pamuğum uyanmışmı ,prensesim acıkmışmı ,oy ben seni verene kurban olurum "diye güzel güzel konuşuyordu.Kızımda anlıyomuş gibi ağlamasını durdurmuş Nefese gülmeye başlamıştı.Nefes kucağına almak için kollarını uzatınca Melegimin "an-ne "demesiyle bende dünya durmuştu.Nefes bı bana bı Meleğe bakıp ne yapacagını düşünüyordu.Melek tekrardan anne mama diyince dayanamayıp güvenli kollarına alıp sarıp sarmalamıştı.
Meleğim annesi yerine ona sevgisini ,ilgisini veren Nefesi kendine anne olarak seçmişti.Dogurmakla anne olunmaz bunun en büyük örneği eminimki Nefesti.Su kısa zamanda kızımla,benimle hatta annemle bile ilgilenmisti.Evimize huzur mutluluk getirmişti.Ben uyurken annemin yemesi ,özel ihtiyaçları, egzersizleri herşeyiyle bizzat ilgilendiğini Kemalden öğrenmiştim.Hepimizin sifasıydı.Derdi veren Mevlam dermanıda verirdi bizimde dermanımız Nefesti.
Nefes kucağında Melekle ilgilenirken ona doğru dönüp "kimse için değilse bile Meleğe bakacak bir bakıcı bulana kadar gitme "dediğimde ne diyeceğini düşündüğünü anlamıştım.Kendimce son kozumuda oynamıştım.
Kafasını kaldırıp gözlerime baktığında verdiği cevabı hiç beklemiyordum...