SEN BENDE EKSİKSİN

10.bölüm-PARÇA PARÇA

Merhabalar tekrar biz geldik ve sizlere keyifli okumalar dilerim...

Oy ve yorum yapmayı unutmayın lütfen...Desteğinizi bekliyorum....

SEN BENDE EKSİKSİN....

ONUNCU BÖLÜM- PARÇA PARÇA

Bedenim bu tanımadığım dünyaya ayak uydursa da, ruhum ısrarla ait olduğu yeri arıyordu. Tanımadığım insanların olacağı bir partiye isimleri dışında hiç bir şeylerini bilmediğim kişilerle gidiyordum.

Korkmuyordum garip bir şekilde ama içimde ki huzursuzluk hiç bir zaman geçmiyordu. Ben, Zeynep ve Barın aynı araba ile gelirken, Serdar ve Nil'de başka araba gelmiştik gece kulübünün önüne. Ben arabanın içinde karşıda renkli ışıkların gösterişli tabelasına bakarken Barın "hadi siz içeriye geçin ben birazdan geliyorum" dediğinde bakışlarımı hızla ona çevirdim.

Neden bizimle gelmiyor da sonradan geliyordu? Barın yanımda olmadığı zamanlarda bilmediğim bir yerlere gittiğimde korkuyordum. Sanki Barın yanımda olmasa başıma kötü bir şey gelecekmiş gibi hissediyorum.

"Hemen geleceğim" dediğinde Barın bakışları ısrarla dışarda bir yere dikkatle bakıyordu. Sanki birini görmüşte ona dikkatle bakıyor gibiydi. Baktığı yere bende bakacaktım ki Barın hemen engelleyerek "Hadi İpar!" düz ama aceleci bir şekilde konuştuğunda şaşırmıştım ama bir şey demek istemedim içinde çoktan arabadan inmiş ve beni bekleyen, Zeynep'in yanına bende geçtiğimde Barın gaza basıp uzaklaştı.

"Ne oldu şimdi?" diye sorduğunda Zeynep omuzumu bilmiyorum dercesine aşağı yukarı kaldırdığımda ne zaman yanımıza geldiğini bilmediğim Serdar konuştu bu kez. "O şimdi gelir hadi biz geçelim" dediğinde onlara ayak uydurdum ve barın içerisine girdik.

Uzun, loş ışıklarla aydınlanmış bir koridor ve yüksek bir müzik sesi önce bizi karşıladığında biraz çekindiğimden koluma girmiş olan Zeynep den destek almaya çalıştım. Serdar kolunda Nil ile önden ilerlerken bizde arkasından ilerliyorduk ardından barın içerisine tamamen girdiğimizde büyük bir kalabalık ile karşılaştım. İnsanlar yüksek müzik eşliğinde ortada deli gibi dans ediyorlardı ve önce bu durumu garipsediğim için tamamen içeriye girmeden durdum ve benim ile beraber Zeynep de durmuştu.

Pistin ortasında insanlar müziğe kendine öyle kaptırmış ki yanında geçeni, kendilerine çarpanları bile umursamadan bağırarak eğleniyorlardı. Bir an imrenmedim desem yalan olurdu. Sanki hiç dertleri yokmuş gibi böyle sorgulamadan eğleniyor olmaları imrenmeme sebep olmuştu.

"Korkma ben yanında ayrılmayacağım" müzikten dolayı kulağıma doğru eğilip bağırarak konuştuğunda Zeynep ona baktım ve bakışlarım ile 'Tamam' demeye çalıştım.

Aslında şuan korkmuyordum, garip ama bu kalabalık beni ilk kez korkutmuyordu. Zeynep ile birlikte bizim için ayırılmış olan yere geçtiğimizde yan yana oturduk ve bakışlarım halen dans eden insanlardaydı, oturmuş olduğumuz yerden pist daha net görünüyordu.

Serdar bizim için gelen garsondan bir şeyler isterken Nil hemen bağırdı "Bu gece dağıtıyoruz millet" dediğinde şimdiden müziğe kendini kaptırmış bir şekilde Serdar'ın yanında oturduğu yerden dans ederken dikkatim ona kaymıştı.

"Sen istediğin kadar dağıt bize bulaşma Nil, özelikle İpar' dan uzak dur" diye uyarıcı bir şekilde konuştuğunda Zeynep anlamamıştım ne demek istediğini.

Kaşlarım çatılı bir şekilde Nil'e bakarken, Nil sürmüş olduğu kırmızı rujunu usulca bir yalayıp Zeynep'e de sinsi bir bakış atarak, elini Serdar'ın yanağına koyup, başını kendine çekip dudağında öptüğünde gözlerim yuvalarından çıkacak gibi büyümüştü.