Yeniden Aşk

12

Saçımda hissettiğim parmaklarla gözlerimi araladım. Kafamı hafif kaldırıp dirseğini yastığa dayamış eli yanağında olan Emir'e baktım.

"Günaydın" dedi.

"Günaydın" gülümseyerek karşılık verdim.

"Kahvaltı hazırdır, sen in ben beş dakika duş alıp gelirim." başımla onayladım.

Önce lavaboya girip elimi yüzümü yıkadım.

Aşağı indiğimde kahvaltı hazırdı. Kuş sütü eksikti sofrada ama bence gereksizdi. Alt tarafı iki kişi kahvaltı yapacağız. Zengin olmak bunu gerektiriyor galiba.

Mutfağa girip büyük çay bardağı aradım. Üst dolabı açmak için parmak ucumda durdum.

"Ne yapıyorsun güzelim" arkamdan sarılan Emir'e döndüm. Gülümseyip dudağına küçük bir öpücük kondurdum.

"Selin gelecek kahve falan içeceğiz tabi ben bardaklara yetişebilirsem" söylediğim şeyle Emir kahkaha attı.

"Gülme, komik değil." sinirle arkamı dönüp tekrar parmak ucumda yükselip bardaklara yetişmeye çalıştım zar zor da olsa bardaklara yetişmiştim. Başarmış olmamın mutluluğuyla yeniden ona döndüm.

"Bak aldım gördün mü?"

"Tamam güzelim bir şey demedim." dedi ama gülmemek için kendini zor tuttuğu belliydi. Sinirle onu ittirdim tam ilerleyecekken kolumdan tuttu.

"Şaka yapıyorum bebeğim ya. Hem sen böyle çok tatlısın." söyledikleri ne kadar yumuşatsada sinirlenmiştim.

"Boyumla dalga geçiyorsunuz sürekli hem gayet normal benim boyum." dedim sinirle.

"Şaka yapıyorum güzelim." eliyle çenemi kaldırıp ona bakmamı sağladı. Yanağımı kokumu içine çekerek öptü.

Tabi hemen yelkenleri suya indirdim.

"İçecek misin sende kahve?"

Elimi dolabın kapağından aniden çektiğim için kapak gürültüyle kapandı. Kafamı iki yana salladım. Neydi az önce yaşadığım şey Emir hâlâ yoktu duştaydı. Halisilasyon mu görüyordum?

"Duru, iyi misin?" mutfağa yeni giren Emir'e baktım.

"İ-iyiyim şey bardak alacaktım da şey oldu, yetişemedim." zar zor cümle kurdum. Emir kaşları çatık bana bakıyordu.

"İyi olduğuna emin misin?" dedi şüpheli bir tavırla.

"Eminim." dedim. Yanıma geldi kapağı açıp bir tane bardak verdi bana.

"Teşekkür ederim." dedim tebessümle.

Gülümsemekle yetindi. Birlikte kahvaltı masasına oturduk. Ama benim aklım hâlâ mutfakta yaşadığım şeydeydi. Sıkıntıyla çatalımı bırakıp Emir'e döndüm. O da bana bakıyordu.

"Emir, ben galiba halisilasyon görmeye başladım." kaşları çatıldı. Bir şey söylemeden devam etmemi bekledi.

"Yani sen duştayken, yanımdaydın yani hayal gibiydi ama gerçek gibiydi de." delirmişim gibi yüzüme bakıyordu.

"Bakma öyle deli değilim." korkuyla yüzüne baktım.

"Ne gördün tam olarak?" sorduğu soruya şaşırsam da anlattım.

"Selin buraya gelecekti, bende bize kahve yapacaktım ama bardaklara yetişemedim falan sende benimle dalga geçtin." kısaca olanı anlattım. Emir mutlulukla yüzüme bakıyordu. Delirmeme sevindi galiba.