Lies. Vengeance. DECEPTION.
After her traumatic experience Atasha Isabela couldn't stand to be around men. She only trust one man with her life- Elias Vladislav. But would she still trust him after she finds out the truth about his identity?
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Madilim. Malansa. Wala akong maramdaman. Namanhid ang buong katawan ko, maging ang utak ay nawalan ng kakayahan na alalahanin ang lahat ng sinapit nitong mga nakaraang araw.
Paano ba ako humantong sa ganito? Paano ko hinayaan ang sarili na malunod at hindi na makaahon pa? Is this my end? Months back I wouldn’t accept I will die in this brutal situation, but now, if someone’s listening— Please, end my life. Take my guilt, sorrow and regrets away.
Everything flashback to me. Why this all happened. Why am I here.
“Shas! Atasha Isabela!” Tabitha is yelling at the top of her lungs. She’s trying to restraint me from assaulting someone but I already gone berserk. “Shas, let go of her hair!”
Pinulupot ko ang lalo sa kamay ang buhok ng babaeng kaaway. She started all this. Naglalakad ako ng tahimik sa hallway ay bigla niya akong sinampal. And for what reason? Because her boyfriend is hitting on me. I don’t even entertain him. Kasalanan ko pa rin ba na hindi ito makaintindi at talagang may dick pictures pang pinapasa sa akin?
“Malandi ka!”
“Sinong tinatawag mong malandi, huh?”
Hinila ko lalo ang buhok niya hanggang sa maging ang kamay ko ay manakit. Sinusubukan niyang lumaban pero nag-aaksaya lang siya ng lakas. I had self defense and mix martial arts classes since I was four. I can kill her using my bare hands if I like.
“Shas, tama na sabi!”
Napa-aray si Tabitha nang sa halip na ako ang matamaan ng kalmot ng bruha ay siya ang nasagi. Napaatras siya at napamura pa. Lalo akong nanghimutok. No one hurts my bestfriend. No one.
Kinakalbo ko na ang babae nang may matipunong braso ang pumulupot sa bewang ko. Pinilig ko ng bahagya ang ulo para tignan kung sino siya. Napangisi ako.
Elias Vladislav. Dad’s scholar. My driver slash bodyguard. A headache I wanted to get rid.
“Enough, Senyorita,” his calm yet dangerous voice linger into my ears.
I plastered a sly smile, his eyes squinted knowingly. He knows me enough to know I won’t let go that easy. Inangat niya ako mula sa lapag, nang iikot niya ako palayo ay nagsisipa ako sa ere hanggang sa matamaan ko sa mukha ang babaeng nag-de-delusyon. Napahalakhak ako sa kasiyahan nang makita kong bumakat ang dumi ng sapatos ko sa makapal na foundation niya.
“My face, you bitch!”
Akmang susugod pa ito nang walang kahirap-hirap siyang naitulak ni Elias habang kulong pa rin ako sa isa niyang braso. Nilabas ko pa ang dila sa kanya para mang-asar. Namulan ito ng galit pero wala ng magagawa dahil protektado na ako ni Elias.
Elias is carefully dragging me one-handedly. I show my middle finger to a group of girls murmuring about me. They roll their eyes on me that made me feel intense again. Kakalbohin ko sila isa-isa.
