Deception (CHURCH SIBLINGS 1)

28

Ginagawa ni Atasha lahat maitulak lang ako palayo. Kaya kong ibigay lahat sa kanya ngunit hindi ang hiwalayan. Kahit ano pang gawin niya, pagmukhain akong tanga, tapak-tapakan ang pagkatao ko, hindi iyon sapat para bumitiw ako.

“If it isn’t obvious I am getting uncomfortable here, Shas,” her friend Clde complained about her being touchy under the table.

Kanina pa siya dikit ng dikit sa kaibigan para inisin ako. Tagumpay siya, oo pero hindi ibig sabihin ay susukuan ko na siya.

“I’m sorry. She’s a bit too much lately,” ako na ang humingi ng despensa.

It’s Tabitha’s wedding and Atasha is acting unsuitably. She’s been flirting with every male guest, hindi pa yata sapat sa kanya na kulang nalang ipunas ng mga nakakakilala sa amin sa mukha ko na hindi natuloy ang kasal naming dalawa dahil siya mismo ang nagsumbong sa pulisya sa bagay na hindi ko naman ginagawa.
She knows the purpose and vision of SWAN. Yes, we are considered an illegal private army but we mean no harm to the innocent civilian, or planning to fight against the government and cause terror attacks. We’re registered as a private bodyguard company, and we do things off record. But to be reported by Atasha. That’s a lot.

“You don’t like me? Tabitha’s off the market but you can have me.”

Napahilot ako sa noo ko. No one hear her aside from the three of us, but fuck she’s killing me.

“Elias can hear you.”

“And if he can’t? Gusto mo na rin ako?”

“Goddamned you, Shas. What’s wrong with you? Una, para kang tanga. Pangalawa, I know you’re not this cheap. Pangatlo, you’re not my type. I don’t like brunettes, I prefer blonde.”

Napairap siya habang inaabot ang wine glass niya. Hinayaan ko siyang magpakalasing. Kahit naman walang alak ganito pa rin ang asal niya kapag nakatingin ako.

“Sabihin mo lang takot ka rito.” Dinuro niya ang mukha ko. Hinawakan ko ang daliri niya at binaba.

“Stop with the pointing.”

“Iduduro kita kung gusto ko.”

“Galitin mo ako rito,” hamon ko.

“Bakit anong gagawin mo?”

Hinila ko ang upuan niya palapit sa akin dahilan para mapasubsob sa dibdib ko ang mukha niya. Napatikhim si Clde, sumenyas siya sa akin na lilipat siya ng upuan.

“Iniintindi kita, huwag kang magpakita ng ugali mo rito, hindi ako ang napapahiya, Atasha.”

Tinulak niya ako sa dibdib at umayos na ng upo. Wala na siyang imik hanggang sa tawagin ang pangalan niya para magbigay ng mensahe para sa bagong kasal. Pagkatapos ng maiksing speech niya ay sa mesa siya ng mga kapatid at kaibigan nila tumungo. Tumawag nalang ako ng server at nagpakuha ng inumin habang tuloy sa pagbantay sa kanya.

Sir Samuel summoned me on the table with his friends. Isa-isa kong kinamayan ang mga matatalik niyang kaibigan bago ako naupo sa tabi niya. I know each one of them, and for sure they know me too. We weren’t just introduced formally.

“My son in-law,” Sir Samuel said casually, tapping my shoulder. “They’re my friends. Kilala mo na sila, hindi ba, Elias?”

“Yes, Sir.”

“He’s still addressing you like his boss, Sam,” Mister Vulcano, the owner of the largest mall in Asia pointed out.

“He wants to invest in our country club,” Sir Samuel said not minding the previous comment.